Η μαλάγρα και η προσέλκυση των ψαριών

Μιλάμε για προετοιμασία της ψαρεύτρας μας, για το κάλεσμα των ψαριών σε μια περιοχή  και το μυαλό όλων μας πηγαίνει αυτόματα σε μια λέξη, τη "μαλάγρα"! Χονδρικά υπάρχουν δύο βασικές επιλογές. 

 Η μια μέθοδος λέει ότι μαλαγρώνω σε αρχικό στάδιο χρησιμοποιώντας  άλευρο ή ιδιοκατασκευή (home made)  με στόχο να "προετοιμάσω" την ψαρεύτρα μου. Εν συνεχεία σφεντονίζω με μπικατίνο σε τακτικά διαστήματα, ενώ παράλληλα ρίχνω αραιά και που λίγη από την αρχική μαλάγρα. Περισσότερα για τις μαλάγρες  υπάρχουν εδώ .

Η άλλη μέθοδος έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με μπικατίνο και σφεντόνα από την αρχή μέχρι το τέλος του ψαρέματος, θέμα για το οποίο έχει γίνει λόγος εδώ .

Για να μην παρεξηγηθούμε! Δεν λέμε ποια από τις δύο μεθόδους δίνει ψάρια ή τα περισσότερα ψάρια! Μια πολύ απλή προσέγγιση κάνουμε στον τρόπο, που λειτουργούν στην προετοιμασία μιας ψαρεύτρας .

Δεν πρόκειται να πούμε ποια εκ των δύο μεθόδων είναι η καλύτερη, διότι αυτό εξαρτάται και από άλλους παράγοντες (ζητούμενο είδος ψαριών,  θαλάσσια ρεύματα, βάθος περιοχής, εποχή του χρόνου, προσωπικά γούστα, τοποθεσία κ.α.). Εκείνο, που μπορούμε όμως να πούμε  με μεγάλη σιγουριά είναι η διαφορά τους στον τρόπο ειδοποίησης και καλέσματος των ψαριών. 

Στην παραδοσιακά εννοούμενη μαλάγρα έχουμε ρίψη, διάσπαση και διασπορά υλικών μέσα στη θάλασσα. Οι μυρωδιές και οι γεύσεις απλώνονται σταδιακά και καλύπτουν εμβέλεια υποθαλάσσιας  ακτίνας, που δεν μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, προσελκύοντας ψάρια από μεγάλες έως και πολύ μεγάλες αποστάσεις. Ναι μεν υπάρχει σε ένα βαθμό και η εικόνα των διασπόμενων υλικών, αλλά μιλάμε πάνω απ΄ όλα πάντα για χημικές ουσίες. Πρόκειται λοιπόν για μορφή ειδοποίησης, που δίνει έμφαση κυρίως στη μακρινή εμβέλεια και στην αίσθηση της γεύσης ή της μυρωδιάς και δευτερευόντως στην οπτική αντίληψη των ψαριών.

Από την άλλη με το σκέτο μπικατίνο δεν έχουμε το χαρακτηριστικό της κάλυψης μεγάλης εμβέλειας, ως προς το κάλεσμα των ψαριών γενικά ή στην προετοιμασιά μιας ψαρεύτρας. Η ειδοποίηση είναι κατά βάση  οπτικού χαρακτήρα *. Με άλλα λόγια συγκεντρώνουμε σε πρώτη φάση τα ψάρια, που βρίσκονται ήδη στο πολύ στενό περιβάλλον και σε δεύτερο χρόνο τραβάμε το ενδιαφέρον του περαστικού ή των περαστικών ψαριών, τα οποία έλκονται  οπτικά από την προκλητική εικόνα του "πάνικού", που βλέπουν μπροστά τους. Είναι καθαρά θέμα timing δλδ. Η που θα περάσουν από τη ψαρεύτρα μας, θα εντυπωσιασθούν και θα μείνουν ή που ενδέχεται  περάσουν  π.χ. 100 μέτρα πιο μακρυά και δεν θα πάρουν χαμπάρι ποτέ τίποτα. Εάν η περιοχή κρατά ψάρια, αυτό που λένε οι παλαιοί ψαράδες  "ψαρότοπος", δεν θα έχουμε πρόβλημα. Διαφορετικά το σκέτο μπικατίνι δεν εγγυάται υποχρεωτικά πάντα την καλή προετοιμασία μιας ψαρεύτρας. 

*Σημείωση: Πολλοί κάνουν λόγο και για την ηχητική  ιδιότητα από τη ρίψη του μπικατίνο πάνω στην επιφάνεια του νερού. Και αυτό έχει λογική βάση. Προυπόθεση βέβαια, για να δουλέψει και αυτό είναι η παντελώς ήρεμη θάλασσα και η απουσία ενοχλητικών εξωτερικών πηγών ήχου (προπέλες σκαφών πχ.).

Συμπέρασμα: Καλό είναι να έχουμε πάντα μαζί μας εναλλακτικά και κάτι, που σαν μυρωδιά μπορεί να κάνει το ιδιαίτερο "μπαμ" σε μια περιοχή, ώστε να δουλέψουμε και συνδυαστικά, εφόσον το απαιτήσουν οι συνθήκες (απουσία τσιμπημάτων, έλλειψη ενδιαφέροντος κλπ.).