Αναπάντεχα κρούσματα κατάρρευσης αθλητών από παθολογικά αίτια εν ώρα αγώνων ή προπονήσεων με περιπτώσεις να καταλήγουν και σε μοιραίο αποτέλεσμα ώθησαν στην ανάγκη, δεν λέω υποχρεωτικά λύση, μιας νέας αντιμετώπισης. Η "κάρτα υγείας αθλητή" μέσα από μια σιωπηρή ή μη παράταση ενεργοποίησης του νόμου 4479/2017 είναι πλέον γεγονός υποχρεωτικό για το 2019 και εξής για όλες ανεξαιρέτως τις αθλητικές δραστηριότητες, που διεξάγονται στο πλαίσιο αθλητικής ομοσπονδίας. Πρόκειται για ένα αυτοτελές έγγραφο ανεξάρτητο από το ήδη υπάρχον αθλητικό δελτίο, του οποίου η ύπαρξη είναι προαπαιτούμενο ακόμη και για συμμετοχή σε προπονήσεις, όπου αυτές προβλέπονται στο πλαίσιο ομάδας/συλλόγου/σωματίου. Έτσι λοιπόν αντίστοιχα και η Ε.Ο.Υ.Δ.Α. διαθέτει στην ιστοσελίδα της υπόδειγμα κάρτας υγείας αθλητή, το οποίο ο ενδιαφερόμενος "κατεβάζει" προς συμπλήρωση.
Η θεώρηση γίνεται μετά από εξετάσεις σε δημόσια νοσοκομεία, εξωτερικά ιατρεία και λοιπούς φορείς του δημοσίου κατά βάση καρδιολόγους. Ωστόσο δίνεται και η εναλλακτική επιλογή θεώρησης από ιατρούς ιδιώτες και άλλων ειδικοτήτων με πιστοποίηση ΕΚΑΕ. Πρόκειται δλδ, για ιατρούς οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί για τον παραπάνω σκοπό μέσω επιμορφωτικών σεμιναρίων απευθείας από το Εθνικό Κέντρο Αθλητικών Ερευνών. Επικοινωνήσαμε λοιπόν με το φορέα και ζητήσαμε κάποια σχετική λίστα ιατρών, την οποία και δημοσιεύουμε για κάθε ενδιαφερόμενο. Φυσικά εννοείται ότι το μέτρο είναι καινούργιο, οπότε θεωρείστε δεδομένο ότι αυτή θα διευρύνεται με την πάροδο του χρόνου.Το blog ευχαριστεί θερμά το ερευνητικό κέντρο του ΟΑΚΑ για την ανταπόκριση στο αίτημά μας.
Ίσως ένα από τα βασικότερα στάδια γνώσης πριν περάσουμε την πόρτα ενός καταστήματος ή και ακόμη πριν στήσουμε τον εξοπλισμό μας. Η ορολογία είναι ο βασικός κώδικας, που βοηθά το νεοεισερχόμενο φίλο να κατανοήσει τη λειτουργία και χρήση των εξαρτημάτων μας, να ερμνηνεύσει ή να διακρίνει καταστάσεις πάνω στο ψάρεμα κλπ.
Δράση καλαμιού-Action:Ο Βαθμός κάμψης του καλαμιού, που διακρίνεται σε παραβολική (φουλ κύρτωση), ημιπαραβολική (κύρτωση κατά 2/3) και κορυφής( κύρτωση κατά το 1/3). Casting weight: Τα ωφέλιμα όρια ρίψης μιας αρματωσιάς συμπεριλαμβανομένου και του φελλού σε γραμμάρια από ένα καλάμι. Όριο αντοχής-θραύσης πετονιάς: Το θεωρητικό όριο αντοχής μιας πετονιάς, που βασίζεται πάνω σε εκτιμήσεις της εκάστοτε κατασκευάστριας εταιρίας.
Back shot: Βαρίδι ή βαρίδια που τοποθετούνται ακριβώς πάνω από το φελλό με στόχο τη δημιουργία σταθερής αρματωσιάς. Bulk: Συγκέντρωση βαριδιών με στόχο τη δημιουργία μιας συμπαγούς μάζας βάρους επάνω στην αρματωσιά. Dropper(s): μεμονωμένο βαρίδι (ή βαρίδια σε αραιή διάταξη), που βοηθάει στο βύθισμα της αρματωσιάς.
Blank: Το κύριο σώμα του καλαμιού ως περιγραφή χωρίς τους οδηγούς και τη χειρολαβή. Monofilament: Πετονιά μονής πλέξης, που ανάλογα με το υλικό κατασκευής μπορεί να είναι μια απλή νάιλον, βάση σιλικόνης, φθορίου, fluorocarbon ή πρόσμιξη των παραπάνω δλδ. υβριδική.
Waggler: Ο φελλός της εγγλέζικης τεχνικής με κύριο στοιχείο τη σύνδεσή του στην αρματωσιά από τη βάση του. Ετοιμολογικά προκύπτει από το ρήμα waggle και υποδηλώνει την χαρακτηριστική ταλάντωση, όταν κρέμεται ανάποδα.
Boddied waggler: Φελλός εγγλέζικης τεχνικής με ενισχυμένη βάση(ωοειδές σχήμα). Straight waggler:Φελλός εγγλέζικης τεχνικής όπου κεραία και σώμα είναι ενιαία σε μια απόλυτη ευθεία γραμμή. Stopper: αξεσουάρ για χρήση σε συρόμενη αρματωσιά, που επιτρέπει να ψαρεύουμε σε προκαθορισμένο βάθος αρκετά μεγαλύτερο από το μήκος του καλαμιού μας. Μπορεί να είναι σε μορφή μικρής περαστής οβάλ σιλικόνης ή και κόμπου από νήμα. Insert waggler: Φελλός εγγλέζικης τεχνικής με αποσπώμενη κεραία. Ζύγισμα φελλού: είναι η κατασκευή αρματωσιάς ανάλογου βάρους (ερματισμός) ώστε να φαίνεται μόνο η κεραία του φελλού έξω από το νερό. Θηλιά-θηλιά: Μέθοδος σύνδεσης πετονιάς μηχανισμού και παράμαλλου, χωρίς ενδιάμεσο αξεσουάρ πχ. στριφτάρι ή ένωση με μόνιμο κόμπο. Biggatini (Ιταλ.):προνύμφη μύγας, που χρησιμοποιείται ως ένα εκ των βασικών δολωμάτων στην εγγλέζικη τεχνική. Casters: Η μετατροπή της προνύμφης σε χρυσαλλίδα (κουκούλι).Αποτέλεσμα του βιολογικού κύκλου πριν την τελική εκκόλαψη της μύγας.
Απαγκιστρωτής: ειδικό εργαλείο, που επιτρέπει την ασφαλή και γρήγορη απελευθέρωση ενός ψαριού από το αγκίστρι, όταν αυτό έχει εισχωρήσει μέσα από τη στοματική κοιλότητα. Μαλάγρα: ειδικά παρασκευασμένο μείγμα που ρίχνεται στο βυθό με στόχο να προσελκύσει ψάρια στο σημείο, που ψαρεύουμε. Σήτα: Μεταλλικό ή πλαστικό πλέγμα με οπές μικρής διαμέτρου, που βοηθά στην παρασκευή της μαλάγρας (αφράτεμα, σπάσιμο σβόλων, κατανομή υγρασίας κλπ.). Σε κάποιες περιπτώσεις βοηθά και στο διαχωρισμό νεκρών και ζωντανών Biggatini. Gear ratio(σχέση περιστροφής): Η ταχύτητα τυλίγματος-ανάκτησης της πετονιάς σε ένα μηχανισμό κατά την πλήρη περιστροφή του μοχλού του. Max drag-φρένο: Είναι το εύρος των αντοχών σε όρια κιλών, που μπορεί να απελευθερώσει πετονιά ένας μηχανισμός ανάλογα φυσικά με το όλο στήσιμο, δλδ. πετονιές, δράση καλαμιού σε σχέση και με τις δυνάμεις ενός ψαριού. Σκοπός να κουράσει το θήραμα και την ίδια στιγμή να προστατεύσει τον εξοπλισμό μας από οριακή καταπόνηση. Παράμαλλο: Κομμάτι πετονιάς, που δένεται από τη μια άκρη στο αγκίστρι και συνδέει αυτό με το κυρίως σώμα της αρματωσιάς. Παραμάνα: ειδική μεταλλική φουρκέτα που βοηθά στην τοποθέτηση και εναλλαγή φελλών πάνω στην αρματωσιά. Στριφταροπαραμάνα: Ό,τι ακριβώς και το παραπάνω με τη διαφορά ότι υπάρχει και στριφτάρι επάνω. Επιφανειακό υδάτινο ρεύμα: Κατά κανόνα αποτέλεσμα του ανέμου, που επηρεάζει την επιφάνεια του νερού με κίνηση προς κάποια κατεύθυνση.
Under tow: Υδάτινη ροή, που θα συναντήσουμε από τα μεσόνερα και κάτω. Αυτή η κατάσταση μπορεί α) να συμβαδίζει με το όποιο επιφανειακό ρεύμα, β) να έχει αντίθετη φορά από το επιφανειακό ρεύμα και γ) να υφίσταται ανεξαρτήτως παρουσίας η μη επιφανειακού ρεύματος. Μπομπίνα match: Μηχανισμός με ρηχή μπομπίνα που απαντάται κυρίως σε μηχανισμούς μεγέθους 2500 και άνω που επιτρέπει καλύτερη διαχείριση της πετονιάς ιδίως σε ψάρεμα απόστασης και όχι μόνο. Μεσόνερα: Η κατά το δυνατόν μέση απόσταση ανάμεσα στην επιφάνεια του βυθού και σε αυτήν του νερού.
Ένα δυναμικό αγωνιστικό διήμερο γεμάτο ψάρεμα έρχεται το Σαββατοκύριακο 9-10/6/2018 στη λίμνη της Υλίκης στο νομό Βοιωτίας. To Coarse Masters event φιλοδοξεί να γίνει θεσμός φέρνοντας κοντά όλους τους φίλους, που ασχολούνται με το ψάρεμα στα γλυκά νερά. Μια ιδέα που υλοποιείται με τη σύμπραξη και συνεργασία του Triton Fishing Club και του Αθλητικού Ναυτικού Ομίλου Καρύστου.
Πρόκειται για δύο ξεχωριστές αγωνιστικές προκλήσεις με διαφορετικό σκεπτικό και στρατηγική. Οι διαγωνιζόμενοι καλούνται την πρώτη μέρα (Σάββατο) να αλιεύσουν το μεγαλύτερο δυνατό ψάρι (Bigger fish event) μέσα από μια εξάωρη διαδικασία. Την επόμενη μέρα (Κυριακή) ακολουθεί ένα κλασσικός αγώνας διάρκειας τεσσάρων ωρών (Coarse Master event).
Οι αγώνες έχουν και χαρακτήρα OPEN δίνοντας τη δυνατότητα συμμετοχής και σε φίλους εκτός δύναμης συλλόγων της ΕΟΥΔΑ. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αναζητήσετε στον ακόλουθο σύνδεσμο .
Στη λιμνοδεξαμενή Μαραθοκάμπου Σάμου ανανεώνουμε και φέτος το ραντεβού μας οι φίλοι της αγωνιστικής αλιείας με φελλό σε γλυκά νερά. Ο Ναυταθλητικός όμιλος Καρλοβάσου Σάμου σε συνεργασία με την περιφέρεια βορείου αιγαίου διοργανώνει το πανελλήνιο πρωτάθλημα το τριήμερο 6-7-8/7/2018. Μεγάλο το ενδιαφέρον, αφού σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, αναμένεται αρκετά μεγαλύτερος αριθμός συμμετοχών σε σχέση με προηγούμενες χρονιές. Οι αγώνες πραγματοποιούνται με το σύστημα κανονισμού διεξαγωγής της Ελληνικής Ομοσπονδίας Υποβρύχιας δραστηριότητας και Αθλητικής Αλιείας.
Λιμνοδεξαμενή Μαραθοκάμπου
Η λιμνοδεξαμενή Μαραθοκάμπου αποτελεί ένα υποδειγματικό μοντέλο διαχείρισης και αξιοποίησης ενός τεχνητού υγρότοπου, αφού καλύπτει μεν βασικές ανάγκες άρδευσης, ενώ την ίδια στιγμή προσφέρεται και για ψυχαγωγική δραστηριότητα με γνώμονα το περιβάλλον πάντα. Περισσότερες πληροφορίες για την εγκατάσταση μπορείτε να βρείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο...
Κείμενο,φωτογραφίες,video: Μάνος Μελετίου. Η Κάρυστος, για όσους τυχόν δεν γνωρίζετε την αγωνιστική μου δραστηριότητα, είναι η έδρα του συλλόγου (Αθλητικός Ναυτικός Όμιλος Καρύστου), με τα χρώματα του οποίου αγωνίζομαι στα πανελλήνια πρωταθλήματα αλιείας και σε λοιπούς αγώνες από το 2014. Ένας τόπος τόσο κοντά στην Αττική, που την ίδια στιγμή δείχνει όμως τόσο απόμακρος από την πεζή πραγματικότητα ζώντας το σήμερα σε άλλους ρυθμούς. Μια περιοχή, την οποία αφεντεύουν ο Αίολος και ο Ποσειδώνας. Αγαπημένος προορισμός, όπου καταφεύγω τόσο τακτικά με κίνδυνο σχεδόν...μεταδημότευσης! Μέσα σε ένα διήμερο λοιπόν βουνό, ποδήλατο και θάλασσα έγιναν ένα...!
Στην Όχη...
Ποδηλασία στο βουνό, με στόχο να φθάσω στην κορυφή της Οχης, το βουνό που αγκαλιάζει ολόκληρη τη νότια Εύβοια σαν φυσικός προστάτης. Με κορυφή στα 1400 μέτρα επιβάλλεται στην περιοχή χαρίζοντας όμορφες εικόνες στον περιηγητή. Κάποιοι με προειδοποίησαν και μου είπαν ότι ποδήλατο δεν μπορεί να ανέβει εκεί πάνω με τίποτα. Δεν διαφώνησα. Απλά κανείς μάλλον δεν κατάλαβε ότι αν μπορώ εγώ θα μπορέσει και το ποδήλατο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ανέβουμε και οι δύο...!Αυτός ο ορεινός όγκος πάντως σε κάθε περίπτωση απαιτεί σεβασμό.Θα σου δώσει όσα θέλει εκείνος και μόνο...Και συ πρέπει να ξέρεις πότε και που πρέπει να σταματάς! Εικόνες, που εναλλάσσονται τόσο δυναμικά μεταξύ τους που λες ότι κάτι ήξεραν ο Δίας με την Ήρα στις κρυφές συναντήσεις τους σύμφωνα με τη μυθολογία.
Μόλις λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Καρύστου στο χωριό Μετόχι, όπου αρχίζει η περιπέτεια
Το ανέβασμα σε προϊδεάζει για τη συνέχεια...
Πηγές, ρέματα, λιβάδια, άγρια βότανα και φυσικά ο καστανόλογγος με τα υπεραιωνόβια δέντρα, που στέκουν σαν έργα τέχνης μαρτυρώντας τις κάποτε καταπράσινες πλαγιές του βουνού. Και συ αισθάνεσαι μέρος ενός ζωντανού τρισδιάστατου πίνακα ζωγραφικής!
Το ανέβασμα στο καταφύγιο, σημείο ανάπαυσης μετά από πολύ πετάλι, σηματοδοτεί την έναρξη ενός προσωπικού στοιχήματος με στόχο την προσπέλαση του απροσπέλαστου. Ένα ορεινό κακοτράχαλο μονοπάτι γεμάτο "σημάδια" σε μορφή συστάδας από πέτρες, που δείχνουν στον περιηγητή το δρόμο προς την κορυφή.
Μετά από κόπο η άφιξη σε ένα τελευταίο οροπέδιο δίνει την αίσθηση της ηρεμίας και γαλήνης, πολύ φαινομενικής, ενώ η κορυφή που υψώνεται μπροστά σου δείχνει τόσο κοντά μα την ίδια στιγμή και τόσο απόμακρη...
Η κορυφή όπως φαίνεται κατά το τελικό στάδιο προσέγγισης
Η ανάβαση σε ολόκληρη τη διαδρομή, ένας προσωπικός "Γολγοθάς"...Ίσως και να είναι ο δικός μου εξαγνισμός. Ποδήλατο και άνθρωπος γίνονται ένα πράγμα και απλά αλληλοσυμπληρώνονται με στόχο να ξεπεραστούν σωματικά και ψυχικά αποθέματα.
Εκεί ανάμεσα στους βράχους υπάρχει και ένα ποδήλατο να ξεκουράζεται...
Και κάπου εκεί αρχίζεις να συνειδητοποιείς πόσο μικρός και ασήμαντος είσαι απέναντι στα στοιχεία της φύσης...Να ξύπνησα άραγε το Δία;
Castello Rosso ή Κοκκινόκαστρο...
Ο δεύτερος άγρυπνος φρουρός, που στέκει σε περίοπτη θέση στους πρόποδες της Όχης. Έτος κατασκευής υπολογίζεται το 1209 μ.χ.(Λομβαρδοί) με τα πρώτα δείγματα κατασκευής να ανάγονται στις αρχές του 11ου αιώνα μ.χ. (βυζαντινοί). Το όνομά του οφείλεται στα ερυθρόμορφα πετρώματα, με τα οποία έχει κατασκευαστεί. Η θέα, που προσφέρει αντάξια της θέσης του και του σκοπού του θα έλεγε κανείς.
Το κάστρο άλλαξε χέρια περνώντας διαδοχικά από τους Λομβαρδούς, στους Βυζαντινούς, στους Φράγκους, στους Ενετούς, στους Τούρκους έως και το 1833, όταν αποχώρησαν οι τελευταίοι, για να γίνει ελληνικό.
Και τώρα ψάρεμα...
Κινδυνεύοντας δραματικά να βγάλω το άρθρο εκτός φιλοσοφίας του blog σας αναφέρω ότι ναι πήγα και για ψάρεμα. Η δεύτερη μέρα αναλογίζοντας τις πολύ δυνατές ριπές ανέμου με βρίσκει στα νότια της Καρύστου για τι άλλο παρά για εγγλέζικο...Κεντρική επιλογή μια περιοχή στα νότια της πόλης μετά το Μπούρο περί τα 11 χλμ. απόσταση. Ο δυνατός βόρειος άνεμος δεν άφηνε και άλλα περιθώρια έτσι και αλλιώς. Γρήγορη τοποθέτηση του εξοπλισμού στο σημείο επιλογής και ξεκινάμε το ψάρεμα.
Το άγαλμα-σύμβολο της παραλίας στο Μπούρο
Για μια ακόμη φορά αναγνωρίζοντας το τριασδιάστατο ανάγλυφο του βυθού αποφασίζω να στήσω μια σταθερή αρματωσιά με στόχο τι άλλο από σαργούς. Το μοναδικό ερώτημα για μένα θα ήταν το συνολικό μήκος της, πράγμα που θα διαπίστωνα στην πορεία του ψαρέματος ανάλογα με τα τσιμπήματα και τα βυθίσματα του φελλού μου. Μέσα σε 2 και κάτι ώρες το φουλ μήκος της (4 μέτρα) μειώθηκε προοδευτικά στα 2,5 μέτρα μέχρι να καταλάβω τη διαφορά στις αντιδράσεις των ψαριών. Φυσικά το τακτικό σφεντόνισμα τηρήθηκε με ευλαβική συνέχεια και συνέπεια...Απέφυγα συνειδητά τη χρήση μαλάγρας, όπως κάνω σε κάθε "άγνωστο" σημείο, γιατί βγάζω πολύτιμα συμπεράσματα για τις συγκεντρώσεις των κοπαδιών στο σημείο, που επέλεξα να ψαρέψω.Είναι μια τακτική που επιτρέπει να "διαβάσεις" καλά ένα σημείο, χωρίς να επηρεάσεις τη συμπεριφορά ή ακόμη και την παραμονή των ψαριών και ο νοών νοείτω...
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω πως στα τελευταία μου ψαρέματα αποφάσισα τη συστηματική χρήση αγκιστριών χωρίς αρπάδι (Barbless hooks). Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα είναι παραπάνω από θετικά θα έλεγα. Μηδέν απώλειες σε ένα είδος ψαρέματος, όπως αυτό των σαργών, όπου ένα ξεκάρφωμα ενός μαχητικού μεγέθους, μπορεί να καταστρέψει την προσπάθεια μιας ημέρας. Θεωρώ ότι είναι ισάξια σε απόδοση με τα υπόλοιπα αγκίστρια και αν θέλετε, ανεβάζουμε ακόμη περισσότερο την αδρεναλίνη μας, προσδίδοντας μια ακόμη πιο σπορ διάσταση στο ψάρεμά μας.
Μέσα λοιπόν σε 3,5 ώρες χαρήκαμε την επαφή και με το υγρό στοιχείο ολοκληρώνοντας ένα διήμερο, που όπως είπα και στην αρχή τα είχε όλα...βουνό, ποδήλατο, θάλασσα!
Karystian Sarago...
Επίλογος...
Πέρασα ένα διήμερο όπου μπήκαν σε δοκιμασία όλες οι ανθρώπινες αντοχές μου από τη μια και από την άλλη ήλθα ξανά σε επαφή με έναν τόπο, που πραγματικά αγάπησα και αγκάλιασα από την πρώτη στιγμή χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και προϋποθέσεις. Ένας τόπος που είναι τόσο προσιτός και την ίδια στιγμή τόσο απρόσιτος και που δεν σου προσφέρεται έτσι απλά αλλά σε προ-καλεί να τον εξερευνήσεις...
Coarse angling...Ένας όρος ή μάλλον όροι όχι ευρέως γνωστοί και διαδεδομένοι μέσα στην ελληνική πραγματικότητα. Που όμως είναι πασίγνωστοι στο διεθνές αλιευτικό στερέωμα, αθλητικό και μη. Στη διεθνή Ομοσπονδία αθλητικής αλιείας εσωτερικών υδάτων, την FIPSED, θα βρούμε δύο διοργανώσεις πρωταθλημάτων, μια πανευρωπαϊκή και μια μια παγκόσμια αφιερωμένες στο παραπάνω πεδίο δραστηριότητας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή με την ανάλυση των λέξεων.
Το "coarse" είναι όρος αγγλικής προέλευσης και επινόησης με σκοπό τον βασικό διαχωρισμό των ψαριών σε δύο γενικές κατηγορίες. Έτσι ως "coarse fish" εννοούνται όλα τα ψάρια των γλυκών νερών με εξαίρεση αυτά που ανήκουν στην οικογένεια των σαλμονίδων δλδ. την πέστροφα και φυσικά το σολομό.
Από την άλλη ο όρος "angling" επίσης αγγλικής προέλευσης προκύπτει από το angle=γωνία και υποδηλώνει τη χρήση αγκιστριού, δλδ αξεσουάρ με κυρτό-γωνιακό σχήμα που επιτρέπει τη σύλληψη του ψαριού. Αυτός ο όρος μεταγενέστερα έχει αντικατασταθεί από το πολύ πιο κατανοητό διεθνώς "fishing".
Συνδυασμένες οι παραπάνω λέξεις καταλήγουν ψαρευτικά σε ένα αντικείμενο, που θα μπορούσαμε σε πολύ απλά ελληνικά να το συμπυκνώσουμε στη φράση..."ψάρεμα με φελλό στα εσωτερικά νερά", με πεδία άσκησης τις λίμνες, τα ποτάμια και τα κανάλια. Ως προς τις τεχνικές μιλάμε πάντα για την εγγλέζικη τεχνική, το pole (τηλεσκοπικό ή πολύσπαστο), το bolognese, ακόμη και ένα πολύ κοντό καλάμι απίκο (whip).
Εγγλέζικη τεχνική
Τεχνική pole fishing
Από τον απλό καθημερινό ψαρά...στο ανώτερο δυνατό επίπεδο
Το έχω γράψει και σε άλλη περίσταση...πως το ψάρεμα με φελλό είναι η παιδική πλευρά του ψαρέματος. Πρόκειται για ένα παιχνίδι με τα ψάρια, αφού διαβάζουμε-αναλύουμε τις προθέσεις τους, τις αντιδράσεις τους, τις διατροφικές επιλογές τους και όλα αυτά μέσω του φελλού μας. Φυσικά με απώτερο σκοπό τη σύλληψη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με σειρά τεχνικών και εργαλείων ανάλογα με τις δυνατότητες, τα οικονομικά και τη διάθεση του κάθε ψαρά. Στην απλή μορφή το coarse fishing προσφέρει μια εναλλακτική μορφή μορφή ψαρευτικής ψυχαγωγίας που προσωπικά συστήνω σε όσους φίλους ασχολούνται με το float fishing στη Θάλασσα. Είναι μοναδική εμπειρία, που μπορεί να ξεκινήσει από περιέργεια... και να καταλήξει σε "ασθένεια".
Απλός εξοπλισμός καθημερινής-περιστασιακής χρήσης
Η ανάγκη τώρα για περαιτέρω αναζήτηση λύσεων και αύξηση των επιδόσεων αυστηρά για αγωνιστική χρήση δεν έχει οικονομικά "οροφή", αφού τα ποσά ξεφεύγουν σε δραματικό βαθμό αγγίζοντας συνολικά κάποιες χιλιάδες ευρώ. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί εμπόδιο για τη μεταπήδηση από την απλή ψυχαγωγική μορφή σε αυτή της αγωνιστικής, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα. Το σημειώνουμε ιδιαιτέρως καθώς κυκλοφορεί λανθασμένα η αντίληψη ότι το αγωνιστικό ψάρεμα εσωτερικών υδάτων είναι πολύδάπανο. Ναι υπάρχουν εργαλεία πολύ καλύτερα από κάποια άλλα. Ναι υπάρχουν εργαλεία, που είναι ελαφρύτερα σε σχέση με κάποια άλλα. Ναι υπάρχουν κάποιοι, που ενδεχομένως υπολείπονται σε εργαλεία έναντι άλλων διαγωνιζομένων. Όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν αποτελεί εγγύηση θετική ή αρνητική, αφού έρχεται να τα συμπληρώσει, να τα ανεβάσει ή να τα μειώσει ο παράγοντας άνθρωπος
Κάποτε έλαβα ένα email από ένα φίλο σε μια επαρχιακή πόλη, ο οποίος με ρώτησε ποιος είναι ο καλύτερος εξοπλισμός για εγγλέζικη τεχνική. Από τα γραφόμενα κατάλαβα ότι υπήρχε οικονομική στενότητα. Η απάντηση που έλαβε ήταν...αυτός που μπορείς να αγοράσεις απροβλημάτιστα και την ίδια στιγμή θα μπορείς να χρησιμοποιήσεις σωστά.
Στην ανώτερη αγωνιστικά μορφή το coarse fishing αποτελεί την ακριβότερη μορφή ever, και μιλάμε πάντα για τις διεθνείς διοργανώσεις, Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα. Εκεί μιλάμε για καλύτερο, ακριβότερο, ελαφρύτερο, λειτουργικότερο. Βλέπετε ότι χρησιμοποιούμε συγκριτικό βαθμό. Τα κόστη ανεβαίνουν σε επίπεδο εξοπλισμού, μετακινήσεων κλπ. Εκεί θα μας επιτρέψετε να αφήσουμε τους ρομαντισμούς στην άκρη, αφού τίποτα δεν αφήνεται στη τύχη του, εφόσον μιλάμε πάντα για συμμετοχή με αξιώσεις και προσδοκίες. Μια μικρή γεύση στο video, που ακολουθεί για να καταλάβετε το κλίμα, που επικρατεί...
Ελληνική αγωνιστική αλιεία εσωτερικών υδάτων
Μεγάλη προσπάθεια, μεγάλα βήματα. Εξοπλισμοί που αν ανατρέξουμε 6-7 χρόνια πίσω θα φάνταζαν ως εξωγήινα αντικείμενα. Μερίδιο, που μοιράζονται αναλογικά όλοι όσοι ασχολούνται με την παραπάνω δραστηριότητα από οποιοδήποτε μετερίζι και αν το ψάχνουν ή το προωθούν. Από τον απλό αθλητή, τον επισκέπτη διαγωνιζόμενο σε ένα open event, μέχρι φυσικά τον καθ ύλην αρμόδιο τομέα εσωτερικών υδάτων της Ε.Ο.Υ.Δ.Α.
Πανελλήνιο πρωτάθλημα 2017- Μαραθόκαμπος Σάμου
Καμιά φορά βρίσκομαι σε συζητήσεις μεταξύ ψαράδων ακούγοντας την ατάκα...σιγά το πρωτάθλημα, αφού δεν είστε πολλοί και λοιπά παρόμοια. Για όσους δεν έχετε καταλάβει ή τυχόν δεν γνωρίζετε, σας πληροφορώ ότι πρόκειται για την πιο ανταγωνιστική μορφή αθλητικής αλιείας στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, λαμβάνοντας υπόψη τα χρόνια ενεργούς δράσης, τα αποτελέσματα και τις επιδόσεις σε σχέση και με τον αριθμό των συμμετοχών βέβαια, που είναι ζητούμενο για ανάπτυξη όχι μόνο στο coarse fishing αλλά σε όλες τις μορφές αθλητικής-αγωνιστικής αλιείας.
Δεν θα ήθελα σε καμιά περίπτωση να περάσει η άποψη ότι η αθλητική αλιεία είναι μια φθηνή ασχολία. Ναι είναι ένα χόμπι, που απαιτεί κάποια ελάχιστα αξεσουάρ, για να είναι αξιόμαχη μια συμμετοχή. Την ίδια στιγμή όμως είναι πολύ σημαντικό να περάσει ειδικά στους φίλους που θέλουν αλλά από την άλλη είναι σκεπτικοί το εξής: Όταν σε μια παλαιότερη συνέντευξη του blog με τον top match angler Darren Cox λαμβάνεις την απάντηση ότι το σημαντικότερο πράγμα σε ένα εξοπλισμό είναι οι τσιμπιές που αυτός δέχεται κάτω από την επιφάνεια του νερού, νομίζω ότι έχουμε μπροστά μας όλη την ουσία.
Να πούμε καλή Άνοιξη? Αν και επίσημα μπαίνει στις 21/3, θα το πούμε για ένα και μόνο λόγο. Μπορεί τα νερά να παραμένουν ακόμη σε μια σχετικά χαμηλή θερμοκρασία. Όμως τα ψάρια στη λίμνη αρχίζουν να γίνονται και πάλι "παιχνιδιάρικα",πιο κινητικά. Αυτό σημαίνει και μεγαλύτερη ανάγκη για τροφή, ανέβασμα από τις βαθιές ζώνες στις ρηχότερες κλπ. Την ίδια στιγμή όμως εξακολουθούν να δείχνουν μια, ας μου επιτραπεί η λέξη, δειλία στα τσιμπήματα, φαινόμενο αναμενόμενο την περίοδο Απριλίου-Μαΐου.
Προορισμός η λίμνη της Υλίκης στο νομό Βοιωτίας, μια σχετικά κοντινή απόσταση σε σχέση με την Αθήνα. Μια υδάτινη έκταση περί τα 19 τετραγωνικά χιλιόμετρα με μέγιστο μήκος τα 11 χιλιόμετρα και περί τα 5,5 χιλιόμετρα σε πλάτος. Φιλοξενεί μια αρκετά μεγάλη ποικιλία ψαριών με κυρίαρχη αυτή του κέφαλου των γλυκών νερών, ενώ δε λείπουν και άλλα είδη, όπως βάρβοι, κυπρίνοι, πεταλούδες.
Για όλους εμάς που ασχολούμαστε συστηματικά με το float fishing και ειδικότερα με την εγγλέζικη τεχνική, η επίσκεψη σε μια λίμνη δημιουργεί ένα ιδιαίτερο αίσθημα. Πρόκειται για το περιβάλλον, που επινοήθηκε και αναπτύχθηκε ο ιδιαίτερος φελλός-σήμα κατατεθέν και αντικείμενο φετίχ για μένα προσωπικά. Αλλά επειδή δεν έχουμε γεννηθεί μέσα στις λίμνες ούτε τις έχουμε έξω από την πόρτα της αυλής μας προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία, από ρεπό μέχρι και οικογενειακή υποχρέωση, που τυχόν θα μπορούσε να συνδυαστεί με την παρουσία σε ένα τέτοιο χώρο έστω περιστασιακά.
Το ψάρεμαμας φέρνει γενικά σε επαφή με τη φύση. Νομίζω πως η αίσθηση αυτή πολλαπλασιάζεται μέσα στο περιβάλλον μιας λίμνης. Ένας μικρόκοσμος χλωρίδας και πανίδας με πολλές ιδιαιτερότητες, όπου η κάθε ανθρώπινη "παρέμβαση" έχει τις επιπτώσεις της. Οι μήνες που ακολουθούν (Απρίλης-Μάιος) αποτελούν τη βάση για τη συνέχεια ενός σημαντικού μέρους αυτού του οικοσυστήματος. Ας πράξει ο καθένας κατά συνείδηση.
Αυτή τη φορά δεν έχει ψαρευτικό άρθρο...Αυτή τη φορά θα ανατρέξουμε λίγο στο παρελθόν, για να θυμηθούν οι κάπως παλαιοί και να μάθουν οι νεώτεροι φίλοι.
Ήταν 30/11/2012, που έπαιρνα μια μικρή συνέντευξη από τον τότε αναπληρωτή έφορο αθλητικής αλιείας της ΕΟΥΔΑ κ. Αντώνη Μιχαηλίδη στον απόηχο του VI Πανευρωπαικού πρωταθλήματος αλιείας με φελλό από λιμενικές εγκαταστάσεις. Μια πρώτη ανιχνευτική προσπάθεια της χώρας στις διεθνείς αγωνιστικές διοργανώσεις στο float fishing. Ένα από τα συμπεράσματα εκείνης της κουβέντας ότι ένα νέο "μέλος" βλέπει στο μέλλον, γιατί όχι και ως διοργανωτής ακόμη!!!Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να ανατρέξει εδώ.
Ήταν 1/12/2012, όταν ανακοινώθηκε από την τότε έφορο αθλητικής αλιείας κα. Βγενοπούλου από κοινού με το νέο πρόεδρο της Ε.Ο.Υ.Δ.Α. η ανάληψη διοργάνωσης του VIII πανευρωπαικού πρωταθλήματος για το 2014. Μια προσπάθεια που δεν είχε τελικά αίσιο αποτέλεσμα για λόγους αντικειμενικούς και μη ανάλογα με τη γωνία και το κίνητρο, που προσεγγίζει κανείς το όλο θέμα. Το blog έχει παρακολουθήσει την όλη εξέλιξη του πράγματος από τότε, αλλά επειδή για μας πρωταγωνιστής είναι το ψάρεμα και όχι η πολιτική ή τα παιχνίδια εντυπώσεων το ακουμπήσαμε επιδερμικά και διακριτικά, αλλά το ακουμπήσαμε όμως. Μπορείτε να ανατρέξετε εδώ .
Και πάμε στο 2015, όπου η χώρα μας συμπληρώνει ήδη δύο συμμετοχές στο θεσμό του Πανευρωπαικού sea float fishing ενώ παράλληλα δοκιμάζει και πάλι να διεκδικήσει κάτι, που η ιστορία της χρωστούσε εδώ και 2-3 χρόνια. Το δικαίωμα να κοιτάξει στα μάτια τους ξένους.Αποτέλεσμα? Η Ελλάδα διοργανωτής του 12ου πανευρωπαικού πρωταθλήματος. Η Ελληνική Ομοσπονδία (Τομέας αλιείας με φελλό από λιμενικές εγκαταστάσεις) και ο Ναυτικός Όμιλος Σητείας φιλοξενούν στο Ηράκλειο της Κρήτης κατά τον προσεχή Οκτώβριο την αφρόκρεμα της διεθνούς αγωνιστικής αλιείας με φελλό στη θάλασσα! Όλες οι σχετικές πληροφορίες βρίσκονται στην προκήρυξη, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ .
Το blog ως γνωστό έχει ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα αλιείας με φελλό και δεν θα μπορούσαμε να μην αφιερώσουμε αυτές τις λίγες γραμμές στη διαχρονική προσπάθεια να διεκδικήσει η χώρα μια κατάσταση, που σίγουρα της αξίζει. Ο γράφων προσωπικά εύχεται καλή επιτυχία στους αθλητές, που θα απαρτίσουν τις εθνικές ομάδες (δικαίωμα έως τρεις) και σε όλους τους παράγοντες (Ομοσπονδία, πολιτεία, διοργανωτής σύλλογος) , που θα συντελέσουν στην ομαλή οργάνωση και διεξαγωγή των αγώνων.
Όταν έχεις σχεδόν 13 ολόκληρους μήνες να επισκεφτείς ένα πολύ αγαπημένο και ας μου επιτραπεί η έκφραση "αξιόπιστο" σημείο, τότε γνωρίζεις ότι ανεξάρτητα αποτελέσματος εσύ έχεις κάνει κάτι ψαρευτικά/περιβαλλοντικά πολύ σωστό. Έχεις δώσει χρόνο στο σημείο να ηρεμήσει. Έχεις δώσει στα ψάρια την ευκαιρία να επανακτήσουν το αίσθημα ασφάλειας του χώρου στον οποίο κινούνται, τρέφονται και ενίοτε αναζητούν καταφύγιο. Μιλάμε για βραχότοπους αγαπητοί φίλοι. Μιλάμε για ψάρεμα σε σημεία, που απαιτείται δια ροπάλου να είναι επιλεκτικό και προσεκτικό σε όλα του τα επίπεδα.
Τώρα θα μου πείτε...μα καλά εσύ οκ το έκανες. Το μέρος όμως δεν είναι κλειδωμένο, οπότε κατά καιρούς πάνε και άλλοι στο μεσοδιάστημα. Φυσικά, αλλά σημασία έχει τι κάναμε εμείς. Ίσως και το παραπάνω χρονικό διάστημα "αγρανάπαυσης" να είναι και υπερβολικό. 'Όπως και να χει τα συμπεράσματά μας θα τα βγάλουμε, θετικά ή αρνητικά. Το αποτέλεσμα είτε θετικό είτε αρνητικό χρειάζεται να εξηγηθεί και να αναλυθεί μέσα μας. Το πήγαμε και δεν είχε λέπι δεν μας πολύ κάνει σαν απάντηση. Πιο σωστή διατύπωση είναι ότι εξάντλησα όλα τα πιθανά σενάρια και τρόπους "προσέγγισης" του σημείου δίχως θετικό αποτέλεσμα.
Μεγάλη όμως η ικανοποίηση, όταν βλέπεις ότι οι προσπάθειες αμείβονται, διότι όσοι ασχολούμαστε σε άκρως σοβαρό και συστηματικό επίπεδο με το rock float fishing περνάμε πολλές ώρες μοναξιάς δοκιμάζοντας πράγματα με το καλάμι στο χέρι, βάζοντας στον εαυτό μας συνεχώς ερωτήματα με στόχο να εξελίξουμε αυτό που έχουμε στα χέρια μας, το οποίο κάποιοι άλλοι παρέδωσαν σε εμάς. Και μεις με τη σειρά μας χαιρόμαστε να περνάμε κάποια πράγματα σε όποιον τυχόν αναζητάει το κάτι πολύ διαφορετικό στο προσωπικό ψάρεμά του.
Στη διαχείριση και στην εξέλιξη λοιπόν αφιερωμένες αυτές οι λίγες γραμμές...!
