Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

25η Έκθεση ΚΥΝΗΓΙ ΨΑΡΕΜΑ ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΚΑΜΠΙΝΓΚ - NATEX SHOW 2011!

Δελτίο Τύπου

25η Έκθεση ΚΥΝΗΓΙ ΨΑΡΕΜΑ ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΚΑΜΠΙΝΓΚ - NATEX SHOW 2011!


Η μεγαλύτερη έκθεση στην Ελλάδα για τα υπαίθρια σπορ, γιορτάζει 25 χρόνια επιτυχίας!


Θα πραγματοποιηθεί από τις 1έως τις 5 Απριλίου 2011 στο πρώην Ανατολικό Αεροδρόμιο Ελληνικού
(λεωφόρος Βουλιαγμένης).


Οι Εκθέτες και οι Εκδόσεις Βαρβέρη, παρουσιάζουν πρώτα σ' εσάς τα νέα προιόντα και τις υπηρεσίες τους.


Η εύκολη πρόσβαση αλλά και το τεράστιο δωρεάν parking δημιουργούν συνθήκες μεγαλύτερης επισκεψιμότητας και επιτυχίας της διοργάνωσης.

Εκθέματα & υπηρεσίες
  • Eίδη Υποβρυχίου Κυνηγίου
  • Είδη Ελεύθερης Κατάδυσης
  • Αυτόνομη Κατάδυση & Σχολές
  • Είδη Αλιείας
  • Είδη Camping
  • Extreme Sports
  • Κινητήρες Σκαφών
  • Ηλεκτρονικά Όργανα Σκαφών
  • Σκάφη / Κανό / Καγιάκ
  • Ναυτιλιακός Εξοπλισμός
  • Εκδρομικός Εξοπλισμός & Είδη Επιβίωσης
  • Είδη Κυνηγίου & Σκοποβολής
  • Εκτροφεία / Σχολές / Τροφές / Αξεσουάρ Σκύλου
  • Μοτοσυκλέτες & ATV (τετράτροχες μοτοσυκλέτες)
  • Εκδόσεις / DVD κ.λπ.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο 210 7250981

Με την υποστήριξη των περιοδικών: ΒΥΘΟΣ - ΨΑΡΕΜΑ - ΣΚΑΦΟΣ - ΨΑΡΕΜΑ ΜΕ ΣΚΑΦΟΣ
GREEK DIVER - ΑΡΤΕΜΙΣ - CASTING

 Δωρεάν μεταφορά απο και πρός το εκθεσιακό!

Η μεταφορά γίνεται με πούλμαν από την στάση Μετρό "Αγ.Δημητρίου" πρός το Εκθεσιακό κέντρο Ελληνικού και αντίστροφα.

Αναχωρήσεις Παρασκευή, Δευτέρα & Τρίτη
Από Αγ.Δημήτριο: 16:00, 17:30, 19:00, 20:30

Από Εκθεσιακό: 16:45, 18:15, 19:45, 21:50

Αναχωρήσεις Σαββατοκύριακο
Από Αγ.Δημήτριο: 10:00, 11:30, 13:00, 14:30, 16:00, 17:30, 19:00, 20:30

Από Εκθεσιακό: 10:45, 12:15, 13:45, 15:15, 16:45, 18:15, 19:45, 21:50



Ωρες Λειτουργίας Έκθεσης

Παρασκευή 1 Απριλίου
 16:00 - 21:30
Σάββατο 2 Απριλίου
 10:00 - 21:30
Κυριακή 3 Απριλίου
 10:00 - 21:30
Δευτέρα 4 Απριλίου
 16:00 - 21:30
Τρίτη 5 Απριλίου
 1600 - 21:30
 

Το μαλάγρωμα με μπικατίνι στην εγγλέζικη τεχνική και η συμπεριφορά των ψαριών





Μπικατίνι(bigattini). Δεν είναι μόνο δόλωμα, δεν είναι μόνο μαλάγρα. Είναι και τα δύο μαζί. Με τη χρήση της ειδικής σφεντόνας μπορούμε να επιτύχουμε ακριβές και αποτελεσματικό μαλάγρωμα, αρκεί βέβαια να είμαστε προσεκτικοί.


Συνθήκες θάλασσας-ανέμου: To ιδανικό είναι να έχουμε τον άνεμο και τα θαλάσσια ρεύματα "πλάτη".  Σε περίπτωση, που κάτι τέτοιο δεν υπάρχει (πχ. πλευρικό θαλάσσιο ρεύμα) απαιτείται μεγάλη προσοχή στο σφεντόνισμα. Φροντίστε ώστε τα σκουληκάκια να καταλήγουν κατά  τα βύθισμα χοντρικά κοντά στην αρματωσιά με ό,τι σημαίνει αυτό (ρίξιμο πιο δεξιά, πιο αριστερά, πιο μπροστά κλπ.). Διαφορετικά αλλού θα ψαρεύουμε και αλλού θα μαλαγρώνουμε.
Εποχή: Τους θερμότερους μήνες μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως μαλάγρα απευθείας δίχως τη χρήση της κλασσικά εννοούμενης μαλάγρας (άλευρα, ιδιοκατασκευές κλπ.).

Τακτική: Ισχύει και εδώ ο κανόνας, που λέει ότι προσπαθούμε ΚΥΡΙΩΣ να προσελκύσουμε, να δελεάσουμε και δευτερευόντως να ταίσουμε. Άρα σφεντόνισμα με  μέθοδο και όχι άναρχα, διότι δεν ταίζουμε τσιπούρες και λαβράκια σε κλουβιά κάποιου ιχθυοτροφείου. Έχουν τύχει στιγμές, που τα ψάρια τρώνε του σκασμού δεξιά και αριστερά αδιαφορώντας σε βαθμό εκνευρισμού για το αγκίστρι μας. Ελεγχόμενα λοιπόν(κάθε 2-3 λεπτά). 

(Παρένθεση):Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι στην Μ. Βρετανία η πλειοψηφία ακολουθεί το σύστημα που λέει: σε κάθε ρίξιμο  της αρματωσιάς ακολουθεί αμέσως 1-2 βολές με τη σφεντόνα. Αυτό από την αρχή μέχρι το τέλος.  Προσωπικά έχω δει πολύ καλά αποτελέσματα και από αυτό το ρυθμό μαλαγρώματος σε περιβάλλον freshwater.

Ούτε πάλι κάνει καλό να σφεντονιζουμε τα μπικατίνι μας μια εδώ και μια εκεί, γιατί προκαλούμε σύγχυση στα ψάρια. Προσπαθούμε να ρίχνουμε την αρματωσιά μας σε συγκεκριμένο,όσο γίνεται βέβαια, σημείο έτσι ώστε να κρατάμε ένα σταθερό πυρήνα ενδιαφέροντος.  
Επίσης σημαντικό είναι το γεγονός του αργού ρυθμού, με τον οποίο βυθίζονται τα μπκατίνι. Κατά συνέπεια υπάρχει περιορισμός στο βάθος, που αυτά μπορούν να δουλέψουν ως μαλάγρα. Όταν μάλιστα επικρατεί και θαλάσσιο ρεύμα (επιφανειακό ή υποθαλάσσιο), αντιλαμβάνεσθε ότι δεν γίνεται πχ. να σφεντονίζουμε σε περιοχές βάθους άνω των 10 μέτρων. Στο εμπόριο υπάρχουν υλικά για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων (κόλα για μπικατίνι), τα οποία δεν έχω χρησιμοποιήσει και δεν μπορώ να επεκταθώ.
 


Η  Συμπεριφορά των ψαριών

Ο τρόπος, με τον οποίο αντιδρούν τα ψάρια στη θέα των μπικατίνι, εξαρτάται από διάφορους παράγοντες (τόπος,είδος ψαριού, όρεξη, ώρα, ποιότητα μπικατίνι κλπ). Τα ψάρια δεν παύουν να είναι ζωντανοί οργανισμοί, άρα συμπεριφέρονται  κατά το δοκούν. Κατά κανόνα εκείνα που λειτουργούν ως "κράχτες" είναι τα πάσης μορφής μικρόψαρα. Δημιουργούν τον απαραίτητο "πανικό" και αυτή η εικόνα προκαλεί το ενδιαφέρον για τα μεγαλύτερα και μοναχικά θηράματα, τα οποιά λόγω μεγέθους /ηλικίας είναι πιο επιφυλλακτικά. 
Τα τελευταία κινούνται περιμετρικά του χώρου, που μαλαγρώνουμε κάνοντας  επιθετικά   "περάσματα" εντός της ψαρεύτρας μας. Δεν λειτουργούν στατικά, ειδικά αν πρόκειται για εκ φύσεως κυνηγετικά είδη πχ. λαβράκια, λίτσες κλπ. Γι' αυτό χρειάζεται τακτικότερο σφεντόνιασμα, προκειμένου να κρατηθούν στην περιχή ενδιαφέροντός μας. Αν βέβαια ψαρεύουμε σε τόπο, που κρατά πολλά και κοπαδιαστά ψάρια τότε, μπορούμε να τα κρατήσουμε μπροστά μας σχετικά εύκολα. 


Προσοχή: Εάν για κάποιο λόγο καθυστερήσουμε  σημαντικά την εκτέλεση στο ρίξιμο της αρματωσιάς (μπλέξιμο, στήσιμο καλαμιού από την αρχή κλπ.) καλό είναι να ρίχνουμε τις σφεντονιές μας μέσα στον προβλεπόμενο ρυθμό. Κρατάμε έτσι συνεχώς "ζωντανό" το ενδιαφέρον των ψαριών μέχρι να μπούμε ξανά στη μάχη.  













Protected by Copyscape Plagiarism Detection

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Εγγλέζικο ψάρεμα εν δράσει...videos

Εντοπίσαμε κάποια πολύ διαφωτιστικά και συγχρόνως συναρπαστικά videos με ψαρέματα εγγλέζικης float τεχνικής και σας δίνουμε τα links με τους τίτλους τους.




        Καλή διασκέδαση...!!!



        Προσοχή: Σε κάποια από τα βίντεο βλέπετε τους πρωταγωνιστές να ετοιμάζουν τη μαλάγρα, να μαλαγρώνουν την περιοχή στην οποία θα ψαρέψουν και εν συνεχεία να ετοιμάζουν αρματωσιά, να βυθομετρούν κλπ. Αυτό το κάνουμε σε βυθούς, τη μορφολογία των οποίων γνωρίζουμε από προηγούμενο ψάρεμα ή μετά από ακριβείς πληροφορίες. Φανταστείτε να ρίξετε τη μαλάγρα σας να δουλεύει, να στήσετε την αρματωσιά, να βυθομετρήσετε και να διαπιστώσετε ότι το σημείο είναι τελικά ακατάλληλο...!

        Μπικατίνι-η παραγωγή τους

        Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε στα αγγλικά ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με την παραγωγή του "βασιλιά" των δολωμάτων της εγγλέζικης τεχνικής. Επισημαίνω το εξής: Ο ιδιοκτήτης της εν λόγω φάρμας από το Idaho των Η.Π.Α. εξυπηρετεί παραγγελίες για προνύμφη ακόμα και στην Ιταλία...! Φανταστείτε τι ζήτηση υπάρχει.

        http://www.spokesman.com/stories/2008/jul/20/maggot-farmers-have-own-gag-lines/

        Στο ακόλουθο τηλεοπτικό απόσπασμα υπάρχει μια σύντομη παρουσίαση της δραστηριότητας της εν λόγω επιχείρησης. 




        Φυσικά μην περάσει από το μυαλό μας ότι απλά πετάμε κάπου κομάτια κρέατος πάνω στο οποίο κάθονται να τραφούν οι μύγες γεννώντας παράλληλα τα αυγά τους. Για να λέμε την αλήθεια κάπως έτσι γίνεται.  Απλά σε επίπεδο μαζικής παραγωγής ακολουθείται μια διαδικασία λίγο διαφορετική. Για δείτε παρακάτω.









        Ετοιμάζεται μια εμπορικά πατενταρισμένη  τροφή πάνω στη οποία ουσιαστκά γεννούν τα αυγά τους οι Blue bottle μύγες. Η συνέχεια παρακάτω.








        Μετά τη συλλογή των αυγών μέσα στα υπολείματα της "μυγοτροφής" ακολουθεί η γέννηση και  πάχυνση της μύγας-προνύμφης στα κρέατα και τις πέτσες.  Εκει θα παραμείνουν οι προνύμφες μέχρι να φθάσουν σε πλήρες μέγεθος.  Κατόπιν τοποθετούνται σε ψυγείο για άλλες 7 ημέρες πριν από την πώληση.


        Βλέπε σχετικά: Η συντήρηση της προνύμφης . 

        Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

        Το κάρφωμα στην εγγλέζικη τεχνική



        Βασική λέξη, που χαρακτηρίζει το ψάρεμα με την εγγλέζικη float fishing τεχνική είναι η “εγρήγορση”. Ο ψαράς εστιάζει όλες του τις αισθήσεις παρατηρώντας κάθε ύποπτη κίνηση του φελλού σε μια προσπάθεια αποκρυπτογράφησης της συμπεριφοράς των ψαριών, που κινούνται πέριξ της αρματωσιάς. Το “κάρφωμα” ενός ψαριού αποτελεί το επιστέγμασμα μιας ολόκληρης προσπάθειας και προετοιμασίας, που ξεκινά χοντρικά από το μαλάγρωμα, το στήσιμο της αρματωσιάς και καταλήγει στη σύλληψη. Το απότομο σήκωμα του καλαμιού συνοδευόμενο από τη σχετική κόντρα και τον ήχο τον φρένων δηλώνει την επιβεβαίωση ενός επιτυχημένου τεχνικά εγχειρήματος.
        Από τις μέχρι τώρα συζητήσεις με αρκετούς έμπειρους έως και πολύ έμπειρους στο χώρο του float fishing, αλλά και δοκιμάζοντας ο ίδιος σε πρακτικό επίπεδο, έχω καταλήξει στη διαμόρφωση κάποιων γενικών τάσεων αναφορικά με το “κάρφωμα”. Υπάρχουν λοιπόν δυο “σχολές” ή , αν προτιμάτε, σκέψεις. Η μια κάνει λόγο για σχεδόν ακαριαία αντιμετώπιση μετά το βύθισμα του φελλού βασιζόμενη στο επιχείρημα της άμεσης αιφνιδιαστικής αντίδρασης. Η άλλη αφήνει σημαντικό χρονικό περιθώριο (άνω των 5 δευτερολέπτων) με στόχο τον αιφνιδιασμό του ψαριού σε δεύτερο χρόνο μεν αλλά επιτυγχάνοντας ένα σίγουρο οδυνηρό κάρφωμα στα εσωτερικά όργανά του.
        Σαφή θέση υπέρ της μιας ή της άλλης θέσης δεν μπορεί να εκδηλωθεί και ο λόγος είναι απλός. Ψάρια αξιόλογα έχουν συλληφθεί και με τις δυο μεθόδους...όχι όμως στους ίδιους τόπους, με τα ίδια θηράματα, σε όλες τις εποχές, στις ίδιες ώρες, και στις ίδιες καιρικές συνθήκες. Απαιτείται λοιπόν ευστροφία, κριτική σκέψη και αντίληψη συμπεριφοράς ψαριών από πλευράς ψαρά. Θα δώσω το πιο απλό παράδειγμα που υπάρχει, για να το κάνω πιο κατανοητό. Έχει υπάρξει περίπτωση, στην οποία λαβράκια και σαργοί καταπίνουν απροβλημάτιστα πάσης φύσεως δολώματα. Εδώ δουλεύουν άριστα και οι δυο τακτικές καρφώματος έτσι και αλλιώς. Υπήρξε όμως και στιγμή, κατά την οποία τα ψάρια “έπαιζαν” κυριολεκτικά , όπως οι κέφαλοι με το ζυμάρι με ο,τι αυτό σημαίνει. Εδώ η κατάσταση αντιμετωπίσθηκε τελικά με τα λεγόμενα “καρφώματα στο φτερό” με αποτέλεσμα τη σύλληψη ψαριών κυρίως από το χείλος. Συνεπώς, όπως καταλαβαίνετε χρειάζεται ευελιξία κινήσεων και προπάντων προσαρμοστικότητα στις εκάστοτε συνθήκες. 

        Για να μην καρφώνουμε "αέρα"




        Υ.Γ

        Όποια τακτική και αν ακολουθήσετε περιπτωσιολογικά θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας τα εξής:
        A)Σωστή αξιοποίηση και γνώση των δυνατοτήτων του εξοπλισμού μας (από την αντοχή & το βαθμό ελαστικότητας της πετονιάς μας, τη ρύθμιση φρένων μέχρι και το action του καλαμιού μας). Δεν γίνεται να επιχειρήσουμε κάρφωμα με το φρένο του μηχανισμού αρρύθμιστο ή χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει καλά τη συμπεριφορά δράσης του καλαμιού, που κρατάμε στα χέρια μας.
        Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συμβεί, αν επιχειρήσουμε δυναμικό κάρφωμα με ένα καλάμι χαρακτηριστικών π.χ  c.w. 10-30 γρ. fast action με αρρύθμιστα φρένα με παράμαλλο 0.14 σε ψάρι σημαντικού μεγέθους(1 kgr. και άνω) ???
        Β)Έλεγχος και άμεση, όσο γίνεται, επαφή φελλού-καλαμιού, που σημαίνει πρακτικά μάζεμα στα λεγόμενα “μπόσικα”, ώστε να αποφύγουμε κάρφωμα στον “αέρα”. Το καλάμι με την κορυφή του προς τα κάτω βυθισμένη στο νερό περίπου 30 -40 εκ. Μάζεμα με το μηχανάκι μέχρι να αποκτήσουμε “επαφή” με το φελλό. Σε περίπτωση πλευρικού ρεύματος μαζεύουμε τη μάνα με το καλάμι κόντρα στο ρεύμα. 
        Και φυσικά κατά τη διάρκεια της "μάχης" το καλάμι σε όσο γίνεται κατακόρυφη θέση, ώστε να δουλεύει υπέρ μας όλη η παραβολική του δράση.


        Protected by Copyscape Plagiarism Detection

        Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

        Ο πατέρας-εφευρέτης του κρεμαστού φελλού (Waggler)

        Ο Billy Lane καταγόταν από το Coventry της Μ. Βρετανίας. Στη δεκαετία του 1950 κατέλαβε την ηγετική θέση της αθλητικής ομάδας αλιείας της περιοχής του. Οι επιδόσεις του και η προσφορά του στο float fishing αποτέλεσαν σημείο αναφοράς  ειδικά για την εγγλέζικη float τεχνική. Ο Lane υπήρξε ο πρώτος άγγλος, που κατέκτησε σε ατομικό επίπεδο  τον τίτλο του πρωταθλητή  αγωνιζόμενος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα αλιείας εσωτερικών υδάτων (World Freshwater Angling Championships) το Σεπτέμβριο του 1963, στην πόλη  Wormeldange στο Λουξεμβούργο. Στο συγγραφικό του έργο ανήκει το περίφημο βιβλίο "The Billy Lane's Enclyopaedia of Float Fishing", που έγραψε το 1971 σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο Colin Graham. Το 1976 ακολούθησε μια ακόμα αξιόλογη συγγραφική απόπειρα με τίτλο "Float fishing: tackle and techniques for still and running water". Το 1978 έρχεται το Βιβλίο των Lane και Graham""Match fishing to win".Αποτέλεσμα επίσης της στενής του επαφής με το ψάρεμα ήταν και ίδρυση  εταιρίας ειδών αλιείας  ήδη από το 1950, δημιουργώντας  μια θρυλική παράδοση, που φθάνει έως και το σήμερα (Ultra Fishing Tackle Ltd). Ο συνεχής πειραματισμός του ειδικά με τους φελλούς τον οδηγούσε συνεχώς σε καινοτομίες πολύ μπροστά από την εποχή του (προπολεμική & μεταπολεμική Αγγλία).Και δεν σταμάτησε μόνο εκεί. Ο Lane είναι και ο εμπνευστής του κόμπου "stopper", μιας σημαντικότατης καινοτομίας, που έδωσε τη δυνατότητα δημιουργίας των συρόμενων αρματωσιών.




        Ποια όμως είναι η μεγάλη καινοτομία, για την οποία έγινε γνωστός ο Billy Lane; Ως γνωστό στη βρετανική νήσο επικρατούν δύσκολες καιρικές συνθήκες, όπως συνεχείς βροχοπτώσεις, ομίχλη, δυνατοί άνεμοι με συνεχείς και απρόβλεπτες εναλλαγές καθώς επίσης και έντονα υδάτινα ρεύματα. Όλα τα παραπάνω καθιστούσαν το ψάρεμα πραγματικό μαρτύριο μέχρι τη στιγμή, που επινοήθηκε ο κρεμαστός φελλός, ο πασίγνωστος πλέον Waggler. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι η ονομασία "waggler float" επεκράτησε  ως τεχνικός αλιευτικός όρος από τα τέλη του 60 και κυρίως από τη δεκαετία του 1970 και μετά. Έχοντας πλέον στα χέρια του ο ψαράς ένα υδροδυναμικό, χαμηλού κέντρου βάρους φελλό ξεπέρασε τις όποιες καιρικές δυσκολίες επιτυγχάνοντας παράλληλα διακριτικότερη αρματωσιά, ευαισθησία στο τσίμπημα, ακρίβεια βολής σε μακρύτερη εμβέλεια. Έτσι η κατάκτηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος το 1963 ήλθε απόλυτα φυσιολογικά εγκαινιάζοντας σειρά βρετανικών επιτυχιών σε επόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα και γενικά διεθνείς αγώνες. Το μέγεθος της αξίας αυτού του επινοήματος αποδείχθηκε τόσο σημαντικό, ξεπερνώντας τα στενά όρια της Βρετανίας αποκτώντας  παράλληλα   πολλούς οπαδούς και υποστηρικτές ανά τον κόσμο κυρίως από τη δεκαετία του 1980 και μετά.  



         
        Η νίκη του Lane(1963) διαμόρφωσε μια νέα τάξη πραγμάτων στην αγωνιστική αλιεία  εσωτερικών υδάτων. Oι Ιταλοί ψαράδες, οι οποίοι μέχρι τότε  κατείχαν τα πρωτεία σε παγκόσμιο επίπεδο, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια νέα "απειλή" για την αθλητική αλιευτική τους παράδοση. Πως άλλωστε να το έβλεπαν διαφορετικά; H διεθνής ομοσπονδία αθλητικής αλιείας (CIPS) είχε ιδρυθεί μέσα στο "σπίτι" τους (Ρώμη 22/2/1952). Από το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα (1954) μέχρι το 1962 μετρούσαν 3 χρυσά, 3 αργυρά και 2 χάλκινα  μετάλλια. Ωστόσο η ιταλική "αντίδραση" ήλθε πολύ αργότερα, άγνωστο γιατί. Μια λογική εξήγηση θα μπορούσε να είναι η απουσία δημόσιας προβολής από τα περιορισμένης τότε  δυνατότητας ενημερωτικά μέσα. Ίσως πάλι  αξιολογήθηκε η αγγλική πατέντα ως μια ευκαιριακή-συμπτωματική περίπτωση.
        Η πρώτη επίσημη επαφή και γνωριμία του ιταλικού κοινού  με την εγγλέζικη float fishing τεχνική έλαβε χώρα σε επίσημο διεθνή αγώνα (παγκόσμιο πρωτάθλημα συλλόγων) το 1982 στη λίμνη Parco Ducale  της Πάρμα με νίκη των βρετανών (Barnsley Daiwa Team). Το μεγάλο "σοκ" φυσικά ήλθε στο Firenze (Toscana) της Ιταλίας 3 χρόνια αργότερα, όταν έχασαν τον παγκόσμιο τίτλο  από τους άγγλους στο ομαδικό μέσα στην έδρα τους (το 1ο ιστορικά αγγλικό χρυσό  παγκόσμιο μετάλλιο σε ομαδική κατάταξη). Αντέγραψαν εξ' ανάγκης λοιπόν τη βρετανική πατέντα εφαρμόζοντάς την αρχικά στις λίμνες και τα ποτάμια, ενώ στη συνέχεια άρχισαν την εφαρμογή της σε θαλάσσια ύδατα προσαρμόζοντας ανάλογες αρματωσιές.

        Ο Billy Lane γεννήθηκε το 1922 και πέθανε το 1980 μετά από μακρά μάχη με σοβαρή ασθένεια. Τίμησε τη χώρα του ως ψαράς συμμετέχοντας στην εθνική ομάδα επί 7 χρόνια. Δημιούργησε και παρέδωσε τεχνογνωσία σε μια εποχή, που δύσκολα θα φανταζόταν κανείς πόσο ψηλά θα εκτόξευε το ψάρεμα ως απλό χόμπι αλλά και ως αντικείμενο υψηλού διαγωνιστικού ενδιαφέροντος διεθνώς στις επόμενες δεκαετίες. 





        Πηγές-βοηθήματα 
          
        http://en.wikipedia.org
        http://sports123.com 
        http://issuu.com/stenlaren1/docs/ultra_fishing_tackle_brochure

         http://fishonfloats.blogspot.com

         http://www.gofishing.co.uk 

        http://www.cips-fips.com/cips/index2.html 

        http://www.lanefishing.co.uk

                



         









        Protected by Copyscape Online Plagiarism Checker

        Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

        Οι μαλάγρες στο ψάρεμα με την εγγλέζικη τεχνική

        Βασικό χαρακτηριστικό στο ψάρεμα με την  float εγγλέζικη τεχνική αποτελεί το μαλάγρωμα. Πρόκειται για την διαδικασία εκείνη, κατά την οποία προετοιμάζουμε την περιοχή, που θα ψαρέψουμε “καλώντας” τα ψάρια να έλθουν και να παραμείνουν για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούμε. Για να επιτευχθεί αυτό, χρησιμοποιούμε κάποια υλικά με έντονα στοιχειά γεύσης, τα οποία θεωρούνται κατά κανόνα προσφιλή στα ψάρια.
        Οι μαλάγρες χωρίζονται ως προς τη δράση τους σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: Α) Επιφάνειας -μεσόνερων, Β) μεσόνερων -βυθού και Γ) βυθού. Έτσι έχουμε τη δυνατότητα επιλογής του τρόπου διάσπασης και διασποράς των υλικών της, αναλόγως του βάθους μιας περιοχής, των θαλασσίων ρευμάτων που τυχόν επικρατούν αλλά και των ψαριών, που κράτα ο τόπος, στον οποίο ψαρεύουμε.
        Αναφορικά με τους τύπους μορφής μιας μαλάγρας, μπορεί να είναι σε μορφή διαφόρων αλεύρων, χοντρόκοκκων ή λεπτόκοκκων, καθώς και σε ημιυγρή κατάσταση. Στο εμπόριο κυκλοφορούν σε πολλές συσκευασίες, ποικιλίες και γεύσεις με κυριότερες αυτές του τυριού, του σκόρδου, του ψωμιού, της γαρίδας και της σαρδέλας, μεμονωμένα ή σε συνδυασμούς γεύσεων. Ο διαχωρισμός ενός αλεύρου σε λεπτό η χοντρό δεν είναι τυχαίος, αφού το πρώτο “σπάει” κυρίως από την επιφάνεια έως τα μεσόνερα, ενώ το δεύτερο ως βαρύτερο λειτουργεί από τα μεσόνερα έως και το βυθό, χωρίς βέβαια να είναι και απόλυτο. Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ποσοστό υγρασίας (νερού), που θα προσθέσουμε κατά την παρασκευή, καθώς και από το πόσο σφιχτή θα είναι η μπάλα της μαλάγρας.
        Εξαιρετική μαλάγρα φυσικά αποτελεί και το ίδιο το κύριο δόλωμα στην εγγλέζικη τεχνική, το Μπιγκατίνο. Με τη χρήση της ειδικής σφεντόνας ρίχνουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα 1 χωνάκι  σφεντόνας σκουληκάκια χοντρικά στο σημείο. που ψαρεύει η αρματωσιά μας. Αξίζει να το δοκιμάσετε πριν χρησιμοποιήσετε την κλασσική μορφή μαλάγρας ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες και σε βάθη έως 10 μέτρα. Περισσότερα στοιχεία για το μαλάγρωμα με μπικατίνο υπάρχουν  εδώ .
        Σε ο,τι άφορα στις ημιυγρές μαλάγρες, αυτές είναι έτοιμες από το εργοστάσιο και δεν απαιτούν καμία προετοιμασία από πλευράς μας. Αυτή είναι και η αιτία, προτίμησής της από πολλούς και κυρίως άπειρους ψαράδες. Η χρήση της όμως έχει κανόνες, που αν τους παραβούμε, μπορεί να αυτοκαταστρέψουμε το ψάρεμά μας. Πρόκειται για ιδιαιτέρως βαριά και ανθεκτική μαλάγρα με σημαντικό χρόνο αντοχής μέσα στο νερό. Προορίζεται για μεγάλα βάθη, άνω των 12-15 μέτρων, με σκοπό να φθάσει στο βυθό όσο το δυνατόν πιο ανέπαφη και να “δουλέψει” εκεί. Αν χρησιμοποιηθεί σε βυθό με μικρότερο βάθος, (πχ. 5 μέτρα) θα πρέπει να γίνει με απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο, διότι ενδέχεται να αποτελέσει την κύρια πηγή τροφής των ψαριών με ο,τι συνεπάγεται αυτό για εμάς...!Εμείς επιδιώκουμε κατά βάση να προσελκύσουμε και όχι να ταΐσουμε.
        Για την παρασκευή μιας μαλάγρας σε μορφή αλεύρου ακολουθούμε την εξής διαδικασία:
        A) Αδειάζουμε το άλευρο ή το συνδυασμό από  άλευρα μέσα σε μια φαρδιά πλαστική λεκάνη *.
        Β)Αρχίζουμε να προσθέτουμε νερό (λίγο- λίγο) και ανακατεύουμε καλά το υλικό μέσα στη λεκάνη. Προσθέτουμε νερό και ανακατεύουμε. Σκοπός μας είναι να φέρουμε τη μαλάγρα σε μια μορφή, που ναι μεν να είναι υγρή αλλά όχι λάσπη. Να σφίγγει στα χέρια μας, άλλα και να “σπάει”, δηλαδή να θρυψαλιάζεται με μια κίνηση των δακτύλων μας*. Εάν δεν είμαστε εξοικειωμένοι με το θέμα της ελεγχόμενης ύγρανσης του υλικού, μπορούμε κάλλιστα να χρησιμοποιήσουμε ένα μικρο ψεκαστήρα για φυτά.
        Γ)Εάν διαθέτουμε την ειδική σήτα για μαλάγρα την περνάμε από κει, για να εξαφανίσουμε τυχόν σβόλους και να απλωθεί η υγρασία ομοιόμορφα σε όλο το υλικό μας.
        Δ)Σκεπάζουμε τη λεκάνη με βρεγμένη πετσέτα ή καπάκι, για να μην ξεραθεί από τον αέρα , την αφήνουμε να “ξεκουρασθεί” για 10-15 λεπτά και είμαστε έτοιμοι.
        Ε)Αρχίζουμε το μαλάγρωμα σε γωνιά περίπου 45 μοιρών από το σημείο στάσης με σφιχτές μπαλίτσες και μέσα στο βεληνεκές του καλαμιού μας, καταναλώνοντας περίπου το 1/2της αρχικής ποσότητας και δίνουμε ένα χρονικό περιθώριο 15-20 λεπτά για να δράσει.
        Ζ)Μέτα σειρά παίρνει το τακτικό σφεντόνιασμα με το μπιγκατίνο μας. 





         


        *Καλό είναι να κρατάμε μια μικρή ποσότητα ξηρού αλεύρου ως εφεδρικό. Σε περίπτωση, υπερβολικής ύγρανσης μπορεί να διορθώσουμε το πρόβλημα προσθέτοντάς το.
        *Πολλοί τοποθετούν μέσα στη μαλάγρα μικρή ποσότητα μπιγκατίνο. Χρειάζεται μικρή ποσότητα (μια μικρή χούφτα/1 κιλό μαλάγρας), διότι δεν θα σφίγγει στο χέρι μας το υλικό.

        Δεν πρέπει φυσικά να ξεχνάμε και τις μαλάγρες-ιδιοκατασκευές. Συνταγές άπειρες, όσοι και οι ψαράδες. Απλές και πολυσύνθετες. Μια μουλιασμένη και μετά καλά στημένη φραντζόλα ψωμιού σε μπάλες είναι μια πολύ καλή πρόχειρη και κυρίως οικονομική λύση. Αλεσμένες σαρδέλες ανακατεμένες καλά με άμμο οικοδομής και χοντρό αλάτι σε ένα κουβά αποτελεί επίσης καλή λύση και αποτελεσματική. Και εδώ μας ενδιαφέρει η συνοχή του υλικού/των υλικών και το βάθος διάσπασής τους. Φαντασία να υπάρχει, όχι υπερβολές όμως, γιατί καμιά φορά επιτυγχάνουμε τελείως αντίθετα αποτελέσματα. 

        Οικονομικές-σπιτικές μαλάγρες με βάση το ψωμί μπορείτε να βρείτε εδώ .  



        Υ.Γ. : Το μαλάγρωμα μιας περιοχής δεν προσελκύει μόνο, αλλά και απομακρύνει. Τα ψάρια, που τυγχάνει να βρίσκονται σε κάποια απόσταση από την περιοχή μας έλκονται από τα διασπώμενα υλικά και είτε έρχονται στο βεληνεκές του εξοπλισμού μας είτε ακολουθούν τελείως, μα εντελώς τελείως, αντίθετη κατεύθυνση εξαιτίας των θαλάσσιων ρευμάτων.
        Απέφυγα επίσης να κάνω αναφορά στη χρήση διαφόρων πρόσθετων, ενισχυτικών ή αμινοξέων μαλάγρας, όπως αλλιώς ονομάζονται για δυο κύριους λόγους: α) δεν τα έχω χρησιμοποιήσει πότε και β)δεν έχω μέχρι στιγμής πεισθεί από όσα έχω δει και ακούσει ότι άνευ αυτών έχουμε αναγκαστικά αρνητικό αποτέλεσμα στο ψάρεμά μας. Φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν δουλεύουν και αυτά. Αυτό το τελευταίο προς αποφυγή παρεξηγήσεως.

        Καλά ψαρέματα !





        Protected by Copyscape Plagiarism Detection

        Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

        Οι βασικές αρματωσιές στην εγγλέζικη τεχνική

        Στο ψάρεμα με την εγγλέζικη float fishing τεχνική κυριαρχούν δύο βασικές κατηγορίες αρματωσιάς, η σταθερή και η συρόμενη. Σε κάθε μια από αυτές υπάρχουν διάφορες παραλλαγές, οι οποίες σχετίζονται με την ένταση του θαλάσσιου ρεύματος, το βάθος κλπ. Εδώ θα κάνουμε αναφορά στις δύο πιο ευρέως γνωστές και εύκολες από πλευράς κατασκευής.


        Σταθερή αρματωσιά: Η στριφταροπαραμάνα με τον ερματισμένο φελλό ή ο σκέτος ανερμάτιστος φελλός  είναι ακινητοποιημένα ή σχεδόν ακινητοποιημένα  με τη χρήση του νήματος στόπερ η σχιστού μολυβιού (backshot). Εννοείται ότι ο ανερμάτιστος μπλοκάρεται μόνο με backshot ελλείψει στριφταροπαραμάνας.

        Χαρακτηριστικά:
        • Το μέγιστο μήκος, που μπορεί να φθάσει, ισούται με το μήκος του καλαμιού.
        • Ψαρεύει κατά κανόνα σε βυθούς ισοδύναμους μέχρι και λίγο  βαθύτερους από το μήκος του καλαμιού μας (6-7 μ.).
        • Προσδίδει διακριτική παρουσία στο δόλωμά μας, ενώ κύριο στοιχείο της είναι η αμεσότητα στα τσιμπήματα των ψαριών.
        • Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ερματισμένους φελλούς ή ακόμη καλύτερα ανερμάτιστους (δίχως τη χρήση στριφταροπαραμάνας για τους δεύτερους). 
        • Τοποθετούμε τα βαρίδια(0.20-0.40) κολλητά μεταξύ τους, αφήνοντας ένα (συνήθως 0,20 γρμ.) μόνο του κοντά  στην ένωση μάννας-παράμαλλου.




        Συρόμενη αρματωσιά: Η στριφταροπαραμάνα με το φελλό σύρεται πάνω στην πετονιά της μάνας μέχρι να τερματίσει στο προκαθορισμένο σημείο, που έχουμε τοποθετήσει το νήμα του στόπερ.

        Χαρακτηριστικά: 

        • Δουλεύεται κατά κανόνα σε σημεία, που το βάθος δεν ευνοεί τη χρήση σταθερής αρματωσιάς.
        • Χρησιμοποιούμε ίδιου μεγέθους πολλά και μικρά σχιστά βαρίδια(0,10-0,15-0,20 γρ.) τοποθετημένα σε αραιή διάταξη σε αντίθεση με τη σταθερή αρματωσιά.
        • Επίτευξη καλύτερης και πιο φυσικής παρουσίασης αρματωσιάς-δολώματος, εξαιτίας του αργό ρυθμού βύθισης.

        Εγώ προσωπικά έχω κάνει σε ψαρέματα στήσιμο συρόμενης αρματωσιάς (δηλ. αραιή διάταξη σχιστών μολυβιών) με σταθερό φελλό. Δουλεύει πολύ καλά και "παντρεύει" τα πλέον θετικά στοιχεία και των δύο μεθόδων(αμεσότητα στο τσίμπημα και φυσιολογική συμπεριφορά στο θαλασσινό ρεύμα. 

        Φελλοί 

        Όσον αφορά στους φελλούς χρησιμοποιούμε stick insert  ή straight waggler (εικ.1) σε ρεύματα ήπια έως έντονα, ενώ σε συνθήκες ηρεμιάς και ελλείψεως ρεύματος ή έντονα επιφανειακού ανέμου μπορούμε να δουλέψουμε και με έναν bodied waggler (εικ.2) για βολές  σε μεγαλύτερη απόσταση και σταθερότητα αντίστοιχα. 


        Εικ. 1 


        Εικ. 2 




        Σχετικά με το ερμάτισμα στις σταθερές αρματωσιές συνήθως χρησιμοποιούμε φελλούς με πρόσθετο  έρμα χ+1γρ. ή χ+2 γρ. ή ακόμη και ανερμάτιστους. Στις συρόμενες για βάθη έως 6-7 μ. θα μας βοηθήσει ένας φελλός +1 ή +2 και σε άνω των 8 μέτρων βάθος καλό είναι να πάμε σε επιλογή  χ+3 γρ. και  χ+4 γρ.  για άνω των 12-13 μέτρων. 


        * Με το σύμβολο "χ" εννοούμε το ήδη υπάρχον έρμα πάνω στο φελλό, ενώ τα +1, +2, +3,+4 υποδηλώνουν το επιπλέον έρμα, που απαιτείται προκειμένου να ισορροπήσει σωστά ο φελλό μας.



        Φελλοί ανερμάτιστοι (αμολύβωτοι δλδ.)



        Γενικός κανόνας ερματίσματος φελλού.

        Ποτέ δεν ερματίζουμε το φελλό μας οριακά  βασιζόμενοι στο αναγραφόμενο πάνω σε αυτόν όριο γραμμαρίων γιατί: Α) θέλουμε να είναι ορατός από μεγάλη απόσταση, Β) δεν γνωρίζουμε αν είναι ζυγισμένος με απόλυτη ακρίβεια στο εργοστάσιο κατασκευής ,Γ) θα μας δημιουργεί την ψευδαίσθηση του τσιμπήματος σε συνθήκες κυματισμού και Δ)είναι πιο εύκολο να προσθέσουμε μολύβια στη συνέχεια, προκειμένου να ερματισθεί σωστά, παρά να προσπαθούμε εκ των υστέρων να τα αφαιρούμε. Μην ξεχνάτε ότι έρμα στην αρματωσιά μας δίνει ήδη η ίδια η πετονιά(παράμαλλο-μάννα), η στρφταροπαραμάνα και το δολωμένο αγκίστρι. Λαμβάνουμε λοιπόν υπόψη και αυτά στο σύνολο του έρματος.

        Σ.Σ.

        Το κεφάλαιο "αρματωσιές-εγγλέζικη τεχνική" δεν εξαντλείται φυσικά στις παραπάνω γραμμές. Εδώ παίρνουμε μια "γεύση" απλά του πράγματος, που θα αποτελέσει μια καλή βάση για πιο εξειδικευμένα στησίματα. Για τα διάφορα δεσίματα (θηλιές, αγκίστρια κλπ.), που απαιτούνται στην κατασκευή της αρματωσιάς μπορείτε να  κατευθυνθείτε  εδώ . Αναφορικά με τους φελλούς της τεχνικής ως προς τη χρήση και τους ερματισμούς υπάρχει ξεχωριστή αναφορά εδώ .





        Σταθερός φελλός με χρήση παραμάνας & νήματος stopper

        Σταθερός φελλός με χρήση παραμάνας & ελαστικού περαστού stopper

        Σταθερός φελλός με χρήση παραμάνας & back shots

        Ερματισμός-μπλοκάρισμα  ανερμάτιστου φελλού απευθείας σε σταθερή αρματωσιά με χρήση back shots





        Σταθερή αρματωσιά με τη χρήση back shot σε φελλό με παραμάνα





        ερματίζοντας το παράμαλλο





        Στησίματα συρόμενης αρματωσιάς χ+2 γρ.

        Ερώτηση : Που θα χρησιμοποιήσω τη σταθερή αρματωσιά και που τη συρόμενη? 

        Απάντηση: 

        Α) Σταθερή αρματωσιά

        1)Θα την προτιμήσουμε κατά κύριο λόγο σε βάθη μικρότερα ή ίση με το  μήκος του καλαμιού μας πχ. με βάθος 3,50 μέτρα ή στα 4 μέτρα. Το μακρύ παράμαλλο πέφτοντας στο νερό θα "ψαρέψει"  σε τρία στάδια  ξεκινώντας από την επιφάνεια, εν συνεχεία στα  μέσονερα μέχρι το βυθό. 

        2)Θα την προτιμήσουμε σε βραχότοπους με βάθος 6-7 μέτρα για πρωινό ψάρεμα αναζητώντας σαργοειδή, μελανούρια και οτιδήποτε άλλο ανταποκριθεί στο ελεγχόμενα πάντα συστηματικό μαλάγρωμα με μπιγκατίνι. Θα αποφύουμε πολλά "ενοχλητικά" μικρόψαρα του βυθού ανεβάζοντας ψηλότερα τα πιο μεγάλα, ενώ παράλληλα θα αποτρέψουμε τυχόν σκαλώματα από τον κατά κανόνα ανώμαλο βυθό, που υπάρχει σε τέτοιου είδους περιοχές.

        3) Γενικά σε ψάρια, που "παίζουν" ψηλά.

         Β) Συρόμενη αρματωσιά

        1) Θα την προτιμήσουμε για ψάρεμα σε λιμάνια με βάθος μεγαλύτερο από το μήκος του καλαμιού μας εφόσον ψαρεύουμε βυθομετρώντας οριακά. 


        2) Θα μας βοηθήσει σε ψάρεμα σε βραχότοπους, όταν για κάποιο λόγο δεν αποδίδει η σταθερή αρματωσιά πχ. τα ψάρια δεν δείχνουν διάθεση να ανέβουν σχετικά ψηλά. Σε αυτήν την περίπτωση ανιχνεύουμε τις διαθέσεις των ψαριών κατεβαίνοντας σταδιακά μέχρι να πετύχουμε το κατάλληλο βάθος. 

        3)Σε μακρινές  βαθιές αποχές.

        Σημείωση: Ο ρυθμός βύθισης μιας συρόμενης αρματωσιάς εξαρτάται από το πόσο αραιά τοποθετήσουμε τα σχιστά βαρύδια  (όσο αραιότερα, τόσο βραδύτερα και το αντίστροφο...). 



        Ερωτήματα-απαντήσεις γενικής αλλά και ειδικής φύσης εδώ . 

        Protected by Copyscape Online Plagiarism Checker