Το κάρφωμα στην εγγλέζικη τεχνική

Βασική λέξη, που χαρακτηρίζει το ψάρεμα με την εγγλέζικη float fishing τεχνική είναι η “εγρήγορση”. Ο ψαράς εστιάζει όλες του τις αισθήσεις παρατηρώντας κάθε ύποπτη κίνηση του φελλού σε μια προσπάθεια αποκρυπτογράφησης της συμπεριφοράς των ψαριών, που κινούνται πέριξ της αρματωσιάς. Το “κάρφωμα” ενός ψαριού αποτελεί το επιστέγμασμα μιας ολόκληρης προσπάθειας και προετοιμασίας, που ξεκινά χοντρικά από το μαλάγρωμα, το στήσιμο της αρματωσιάς και καταλήγει στη σύλληψη. Το απότομο σήκωμα του καλαμιού συνοδευόμενο από τη σχετική κόντρα και τον ήχο τον φρένων δηλώνει την επιβεβαίωση ενός επιτυχημένου τεχνικά εγχειρήματος.

Από τις μέχρι τώρα συζητήσεις με αρκετούς έμπειρους έως και πολύ έμπειρους στο χώρο του float fishing, αλλά και δοκιμάζοντας ο ίδιος σε πρακτικό επίπεδο, έχω καταλήξει στη διαμόρφωση κάποιων γενικών τάσεων αναφορικά με το “κάρφωμα”. Υπάρχουν λοιπόν δυο “σχολές” ή , αν προτιμάτε, σκέψεις. Η μια κάνει λόγο για σχεδόν ακαριαία αντιμετώπιση μετά το βύθισμα του φελλού βασιζόμενη στο επιχείρημα της άμεσης αιφνιδιαστικής αντίδρασης. Η άλλη αφήνει σημαντικό χρονικό περιθώριο (άνω των 5 δευτερολέπτων) με στόχο τον αιφνιδιασμό του ψαριού σε δεύτερο χρόνο μεν αλλά επιτυγχάνοντας ένα σίγουρο οδυνηρό κάρφωμα στα εσωτερικά όργανά του.

Σαφή θέση υπέρ της μιας ή της άλλης θέσης δεν μπορεί να εκδηλωθεί και ο λόγος είναι απλός. Ψάρια αξιόλογα έχουν συλληφθεί και με τις δυο μεθόδους...όχι όμως στους ίδιους τόπους, με τα ίδια θηράματα, σε όλες τις εποχές, στις ίδιες ώρες, και στις ίδιες καιρικές συνθήκες. Απαιτείται λοιπόν ευστροφία, κριτική σκέψη και αντίληψη συμπεριφοράς ψαριών από πλευράς ψαρά. Θα δώσω το πιο απλό παράδειγμα που υπάρχει, για να το κάνω πιο κατανοητό. Έχει υπάρξει περίπτωση, στην οποία λαβράκια και σαργοί καταπίνουν απροβλημάτιστα πάσης φύσεως δολώματα. Εδώ δουλεύουν άριστα και οι δυο τακτικές καρφώματος έτσι και αλλιώς. Υπήρξε όμως και στιγμή, κατά την οποία τα ψάρια “έπαιζαν” κυριολεκτικά , όπως οι κέφαλοι με το ζυμάρι με ο,τι αυτό σημαίνει. Εδώ η κατάσταση αντιμετωπίσθηκε τελικά με τα λεγόμενα “καρφώματα στο φτερό” με αποτέλεσμα τη σύλληψη ψαριών κυρίως από το χείλος. Συνεπώς, όπως καταλαβαίνετε χρειάζεται ευελιξία κινήσεων και προπάντων προσαρμοστικότητα στις εκάστοτε συνθήκες. 

Για να μην καρφώνουμε "αέρα"

Υ.Γ

Όποια τακτική και αν ακολουθήσετε περιπτωσιολογικά θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας τα εξής:

A)Σωστή αξιοποίηση και γνώση των δυνατοτήτων του εξοπλισμού μας (από την αντοχή & το βαθμό ελαστικότητας της πετονιάς μας, τη ρύθμιση φρένων μέχρι και το action του καλαμιού μας). Δεν γίνεται να επιχειρήσουμε κάρφωμα με το φρένο του μηχανισμού αρρύθμιστο ή χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει καλά τη συμπεριφορά δράσης του καλαμιού, που κρατάμε στα χέρια μας.
Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συμβεί, αν επιχειρήσουμε δυναμικό κάρφωμα με ένα καλάμι χαρακτηριστικών π.χ  c.w. 10-30 γρ. fast action με αρρύθμιστα φρένα με παράμαλλο 0.14 σε ψάρι σημαντικού μεγέθους(1 kgr. και άνω) ???

Β)Έλεγχος και άμεση, όσο γίνεται, επαφή φελλού-καλαμιού, που σημαίνει πρακτικά μάζεμα στα λεγόμενα “μπόσικα”, ώστε να αποφύγουμε κάρφωμα στον “αέρα”. Το καλάμι με την κορυφή του προς τα κάτω βυθισμένη στο νερό περίπου 30 -40 εκ. Μάζεμα με το μηχανάκι μέχρι να αποκτήσουμε “επαφή” με το φελλό. Σε περίπτωση πλευρικού ρεύματος μαζεύουμε τη μάνα με το καλάμι κόντρα στο ρεύμα. 
Και φυσικά κατά τη διάρκεια της "μάχης" το καλάμι σε όσο γίνεται κατακόρυφη θέση, ώστε να δουλεύει υπέρ μας όλη η παραβολική του δράση.