Πάμε λίμνη...

Να πούμε καλή Άνοιξη? Αν και επίσημα μπαίνει στις 21/3, θα το πούμε για ένα και μόνο λόγο. Μπορεί τα νερά να παραμένουν ακόμη σε μια σχετικά χαμηλή θερμοκρασία. Όμως τα ψάρια στη λίμνη αρχίζουν να γίνονται και πάλι "παιχνιδιάρικα",πιο κινητικά. Αυτό σημαίνει και μεγαλύτερη ανάγκη για τροφή, ανέβασμα από τις βαθιές ζώνες στις ρηχότερες κλπ. Την ίδια στιγμή όμως εξακολουθούν να δείχνουν μια, ας μου επιτραπεί η λέξη, δειλία στα τσιμπήματα, φαινόμενο αναμενόμενο την περίοδο Απριλίου-Μαΐου. 

Προορισμός  η λίμνη της Υλίκης στο νομό Βοιωτίας, μια σχετικά κοντινή απόσταση σε σχέση με την Αθήνα. Μια υδάτινη έκταση περί τα 19 τετραγωνικά χιλιόμετρα με μέγιστο μήκος τα 11 χιλιόμετρα και περί τα 5,5 χιλιόμετρα σε πλάτος. Φιλοξενεί μια αρκετά μεγάλη ποικιλία ψαριών με κυρίαρχη αυτή του κέφαλου των γλυκών νερών, ενώ δε λείπουν και άλλα είδη, όπως βάρβοι, κυπρίνοι, πεταλούδες. 

Για όλους εμάς που ασχολούμαστε συστηματικά με το float fishing και ειδικότερα με την εγγλέζικη τεχνική, η επίσκεψη σε μια λίμνη δημιουργεί ένα ιδιαίτερο αίσθημα. Πρόκειται για το περιβάλλον, που επινοήθηκε και αναπτύχθηκε ο ιδιαίτερος φελλός-σήμα κατατεθέν και αντικείμενο φετίχ για μένα προσωπικά. Αλλά επειδή δεν έχουμε γεννηθεί μέσα στις λίμνες ούτε τις έχουμε έξω από την πόρτα της αυλής μας προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία, από ρεπό μέχρι και οικογενειακή υποχρέωση, που τυχόν θα μπορούσε να συνδυαστεί με την παρουσία σε ένα τέτοιο χώρο έστω περιστασιακά. 

Το ψάρεμα μας φέρνει γενικά σε επαφή με τη φύση. Νομίζω πως η αίσθηση αυτή πολλαπλασιάζεται μέσα στο περιβάλλον μιας λίμνης. Ένας μικρόκοσμος χλωρίδας και πανίδας με πολλές ιδιαιτερότητες, όπου η κάθε ανθρώπινη "παρέμβαση" έχει τις επιπτώσεις της. Οι μήνες που ακολουθούν (Απρίλης-Μάιος) αποτελούν τη βάση για τη συνέχεια ενός σημαντικού μέρους αυτού του οικοσυστήματος. Ας πράξει ο καθένας κατά συνείδηση.