Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Προνύμφη μύγας. Κίνδυνος για την υγεία του ψαρά ή όχι...;





Κείμενο-φωτό: Μάνος Μελετίου. Οι φίλοι της εγγλέζικης τεχνικής συνεχώς αυξάνουν. Άνθρωποι όλων σχεδόν των ηλικιακών ομάδων ασκούν την τέχνη του φελλού τύπου waggler. Μοιραία λοιπόν "μπαίνει" στην ζωή μας και το υπαριθμόν ένα και συνυφασμένο δόλωμα, που δεν είναι άλλο από τις προνύμφες μύγας, γνωστό και ως Μπιγκατίνο. Υπάρχει οικιακό ψυγείο εγγλεζά, που δεν έχει φιλοξενίσει ένα κουτί από αυτά τα σκουλικάκια για μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα ...; Υπάρχει εγγλεζάς, που να μην τα έχει πιάσει στα χέρια του, για να τα δολώσει...;

Για όλους εμάς είναι το δόλωμά μας. Για κάποιους άλλους το πιο αποκρουστικό θέαμα, που ταυτίζεται με επικίνδυνα μικρόβια, με σαπισμένα κρέατα κλπ. Ακούμε και διαβάζουμε διάφορα. Για άγγλους, που τα ζεσταίνουν τους κρύους μήνες βάζοντάς τα μέσα στο στόμα τους δίχως πρόβλημα, για συζύγους να διαμαρτύρονται, για γονείς που τυχόν ανησυχούν...! 



Το blog ήλθε σε επικοινωνία με την Εντομολογική Εταιρία Ελλάδος με έναν και μόνο στόχο, δλδ. να ενημερώσει υπευθυνα για τον βαθμό επικινδυνότητας από την επαφή μας με αυτούς τους οργανισμούς. Μας απάντησαν οι πλέον ειδικοί επί του θέματος, μέσα από ένα πανελλαδικό δίκτυο επιστημόνων, που ασχολούνται με δίπτερα έντομα υγειονομικής σημασίας, υγιεινή τροφίμων, και σχετική νομοθεσία. Προσέγγισαν λοιπόν το θέμα ανάλογα με την ειδικότητα.  

Δεν πανικοβάλλουμε. Θέλουμε όμως: Να είναι ενημερωμένος ο πατέρας, η μητέρα, ο/η σύζυγος, ο φίλος και σε τελική ανάλυση ο ίδιος ο ψαράς. Να ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε σε απλά ελληνικά. 


Τα βασικά ερωτήματα, που μας απασχόλησαν.

Α) Η παραγωγή Μπιγκατίνο  εντός ευρωπαικής ένωσης με σκοπό την εμπορική διάθεση ως δόλωμα διέπεται από τον ευρωπαικό κανονισμό   EC 1069/2009 , άρθρο 18. Εκεί ορίζεται με σαφήνια ότι επιτρέπεται η παραπάνω διαδικασία υπό τον σαφή όρο τήρησης υγιεινής με κυριότερο περιορισμό την εκτροφή και πάχυνση της προνύμφης με  ζωικά υπολοίματα σφαγίων ζώων, τα οποία δεν φέρουν μεταδοτικές για τον άνθρωπο ασθένειες. Δίνεται λοιπόν έμφαση μόνο στην παραγωγική διαδικασία και όχι στο τελικό προιόν ως οργανισμό. Μας καλύπτει αυτό γενικά σε πρώτη φάση;

Β) Κίνδυνοι πιθανοί από την αποθήκευση στα οικιακής χρήσης ψυγεία? 

Γ) Η έκκριση αμμωνίας από τις προνύμφες μπορεί να λειτουργεί ως ένα φυσικό απολυμαντικό στοιχείο ή μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία εστίας επικίνδυνων για τον άνθρωπο βακτηρίων;




Για την κ. Σμαράγδα Σωτηράκη ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ Ινστιτούτο Κτηνιατρικών Ερευνών Θεσαλλονίκης η ισχύουσα νομοθεσία καλύπτει , γιατί οι προνύμφες καλλιεργούνται σε χώρο εργαστηρίου σε συνθήκες άσηπτες, οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ως προς τις εκκρίσεις σημειώνει ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερος κίνδυνος.



Ο επίκουρος καθηγητής  υγιεινής τροφίμων στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης κ. Αθανάσιος Αλεξόπουλος επικεντρώνει την προσοχή του ως προς το θέμα της φύλλαξης εντός του οικιακού μας ψυγείου. Τονίζει πως σύμφωνα με την ισχύουσα υγειονομική νομοθεσία τροφίμων απαγορεύεται  κατηγορηματικά η αποθήκευση τροφίμων παράλληλα με παντός είδους έντομο η προνύμφη, όρος όμως που αφορά μόνον τα επαγγελματικής χρήσης ψυγεία. 

Σύμφωνα με τον καθηγητή,  η αμμωνία που εκκλύεται από τα επιθηλιακά κύτταρα των προνυμών αποτελεί κυρίως πρόβλημα σε περίπτωση που αυτές προσβάλλουν ζωντανό ιστό.Ίσως προστατεύει την επιδερμίδα των προνυμφών από μικροβιακή μόλυνση αλλά τα παθογόνα, που απειλούν την υγιεινή των τροφίμων εντοπίζονται κυρίως στον εντερικό σωλήνα της προνύμφης και όχι στην επιφάνειά της. Άρα ο όποιος ισχυρισμός ότι η αμμωνία που παράγεται δρα σαν "απολυμαντικό" δεν ευσταθεί. Από την άλλη, εάν αποτελεί τοξικό παράγοντα και κίνδυνο για τα τρόφιμα, είναι ένα ζήτημα που σχετίζεται με την ποσότητα της παραγόμενης αμμωνίας.

Μια μικρή ποσότητα προνυμφών σωστά συσκευασμένων και αποθηκευμένων σε οικιακό ψυγείο δεν αποτελεί "'αμεσο και θανάσιμο" κίνδυνο αλλά σίγουρα δεν είναι και ένδειξη σωστής υγιεινής  πρακτικής. Σε περίπτωση που κάποιος γεμίσει ένα ολόκληρο ράφι στο ψυγείο του τότε πάει γυρεύοντας για μπελάδες.

Εφιστά πολύ σοβαρά την προσοχή μας στις  "χρωματιστές προνύμφες", καθώς σύμφωνα με την επιστημονική βιβλιογραφία κάποιες από τις χρωστικές που έχουν χρησιμοποιηθεί για το σκοπό αυτό,  στο παρελθόν έχουν αποδειχθεί καρκινογόνες. 

Για τον Δρ. Παναγιώτη Μυλωνά Ερευνητή Β΄ , του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου δεν συντρέχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας από τη στιγμή που οι προνύμφες εκτρέφονται σε σφάγια, που είναι αποδεδειγμένα υγιή.Θεωρώντας πάντα ότι ο ερασιτέχνης ψαράς θα χρησιμοποιεί το προιόν σχετικά γρήγορα μετά την αγορά του και τηρώντας τους προβλεπόμενους τρόπους καθημερινής ατομικής υγιεινής.


Τα συμπεράσματα πλέον ανήκουν σε εσάς ...!

















Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

4 χρόνια Blog

Αυτή τη φορά είπα να γράψω αλλά όχι για την τεχνική. Μετά από 3 και πλέον χρόνια παρουσίας του blog στο διαδίκτυο αισθάνομαι την ανάγκη να αθρογραφήσω για αυτήν την προσπάθεια. Να πληκτρολογήσω σκόρπια 2-3 απλές σκέψεις. 

Ξέρετε, αν υπάρχει κάτι, που χαρακτηρίζει γενικά τα ελληνικά blogs, είναι ο αυθορμητισμός, άλλωτε ήπιος και άλλωτε οξύς. Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η ανωνυμία του εκάστοτε συντάκτη. Προσπάθησα να αποφύγω και τα δύο.Θα μου πείτε τώρα τι σχέση μπορεί να έχουν αυτά με το ψάρεμα...αφού αυτά αφορούν την παρασκηνιακή πολιτική και το καλλιτεχνικό κουτσομπολιό. Τέλος πάντων, ας το αφήσουμε, γιατί σηκώνει κουβέντα μεγάλη. 

Αρχικά έθεσα στον εαυτό μου διάφορα ερωτήματα, πραγματικά και υποθετικά, γιατί έπρεπε να οριοθετήσω αυτήν την προσπάθεια. Να ξέρω μέχρι, που θέλω να φθάσω, γιατί στην Ελλάδα ζούμε ευτυχώς και δυστυχώς! 

Ένα επίσης σημαντικό θέμα ήταν η κατασκευή και φιλοξενία της σελίδας. Καλό μεν το χόμπι αλλά με όρια πάντα. Η λύση του blogger ήταν μονόδρομος για μένα, δλδ. δωρεάν δημιουργία και δωρεάν φιλοξενία. Από την αρχή και ξεκάθαρα δίχως την ανάγκη "συντήρησης".

Σε πολλές χώρες του εξωτερικού συναντάμε  εκατοντάδες blogs και γενικά ιστοσελίδες απλών καθημερινών ψαράδων, που από αγάπη σε μια τεχνική, δημιουργούν ένα δικό τους διαδικτυακό χώρο δίνοντας ό,τι καλύτερο μπορούν. Απόλυτα φυσιολογική κατάσταση, αν λάβουμε υπόψη τις σημερινές τεχνολογικές δυνατότητες.Στην Ελλάδα μια ανάλογη κίνηση και είσαι δακτυλοδεικτούμενος με ό,τι σημαίνει αυτό. 

Στις 17/11/2010  δημοσιεύθηκε το πρώτο άρθρο και η έναρξη του blog ήταν πλέον γεγονός. Στην πορεία ήλθε να προστεθεί και άλλο επιπλέον υλικό αγγίζοντας κατά το δυνατόν πάντα διάφορες πτυχές της τεχνικής άμεσου και έμμεσου χαρακτήρα. Στόχος του blog δεν είναι απλά η παροχή κάποιων "ξερών" στοιχείων. Ο  σημερινός "καλός" ψαράς, πρέπει να είναι πρώτα "ψαγμένος" πελάτης. Τα προσφερόμενα προιόντα πλέον είναι πολλά και οι δυνατότητές τους διαφέρουν. Αλλά και πάλι μπήκαν όρια...

Απέφυγα, αποφεύγω και θα αποφύγω αναλυτικές παρουσιάσεις προιόντων μέσα από το blog, όχι γιατί δεν μπορώ, αλλά γιατί θεωρώ ότι δεν "νομιμοποιούμαι" να το κάνω. Εμείς αναζητάμε απλά κάποια γενικά χαρακτηριστικά στον εξοπλισμό μας. Αυτά τα χαρακτηριστικά ευτυχώς μπορούν να υπάρχουν σε φθηνά, οικονομικά, ακριβά και πανάκριβα προιόντα όλων των κατασκευαστών. Καμία κατηγορία δεν αποκλείει την άλλη.

Ευχαριστώ τους φίλους επαγγελματίες καταστηματάρχες, που κατα καιρούς μοιράστηκαν τη γνώση τους μαζί μου, γιατί και αυτοί ψαράδες είναι πάνω απ΄ όλα.Έχουν χιλιάδες ώρες "πτήσης" πολλοί εξ αυτών και, αν μη τι άλλο, η γνώμη τους  και η εμπειρία τους μετράει και πολύ μάλιστα.

Παρθενογένεση δεν υπάρχει. Όλοι μας, σχεδόν όλοι, έχουμε και μας έχουν  δείξει κάτι, κάπου, κάποτε. 

Ευχαριστώ όλους τους φίλους, που ήλθαν σε επαφή με τη σελίδα όλο αυτό το διάστημα των 3 χρόνων, είτε ως αναγνωστικό κοινό, μέσα από τα σχόλια, είτε μέσω της φόρμας επικοινωνίας. 

Εν κατακλείδι. Η σελίδα δεν διεκδικεί το βραβείο πληρότητας σε παροχή πληροφοριών. Δίνει μόνο λίγο προβληματισμό και αφορμή για ψάξιμο και τίποτα παραπάνω.

Σας ευχαριστώ


Μάνος Μελετίου