Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Αγωνιστική αλιεία

Εδώ και δύο χρόνια ασχολούμαι ΚΑΙ με την ερασιτεχνική αλιεία  στην διαγωνιστική πλευρά της. Μέσα στο διάστημα αυτό έχω γνωρίσει πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους, καλούς ψαράδες, που δοκιμάζουν τις τεχνικές τους κάτω από πολύ συγκεκριμένες κοινές συνθήκες. Με κάποιους βρέθηκα να έχω απόλυτη ταύτιση απόψεων, με άλλους μερική ταύτιση, ενώ με άλλους απόλυτη διάσταση. Ό,τι δλδ. συμβαίνει  εξάλλου σε όλους του κοινωνικούς περίγυρους και μικρόκοσμους, στο στρατό, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, σε μια οικογένεια. Φυσιολογικά πράγματα. 



Τι εστί "Αγωνιστική Αλιεία"? 

Μιλάμε για συγκέντρωση ψαράδων, οι οποίοι καλούνται να συλλάβουν όσο γίνεται περισσότερα ψάρια μέσα σε συγκεκριμένο τόπο (τράπεζα διαξαγωγής αγώνα),σε προκαθορισμένο χρονικό όριο (πχ. 5-6 ώρες), ακολουθώντας ειδικό πλαίσιο κανονισμών (αρματωσιά, βαρύδια, αγκίστρια, ελάχιστο όριο μήκους ψαριού κλπ.), ασκώντας μια συγκεκριμένη αλιευτική τεχνική ( πχ. αλιεία με φελλό, κάστινγκ κλπ.). 

Μια αγωνιστική συνάντηση μπορεί να έχει χαρακτήρα επίσημου αγώνα, η οποία εντάσσεται μέσα σε ένα ετήσιο αγωνιστικό πρόγραμμα. Μπορεί όμως να έχει και χαρακτήρα ανοικτής συμμετοχής (OPEN), που στην ουσία είναι μια ανοικτή συνάντηση χωρίς κάποια προαπαιτούμενη συνθήκη (πχ. εγγραφή σε σύλλογο ή ψαρευτικό club) με στόχο την επαφή και γνωριμία του χόμπι με το ευρύ κοινό. 



Οι διαγωνιζόμενοι

Το προφίλ ενός συμμετέχοντα δεν μπορεί να κονσερβοποιηθεί, για να πούμε με ασφάλεια ότι ο άνθρωπος της αγωνιστικής αλιείας έχει συγκεκριμένο μοντέλο συμπεριφοράς. Πολλοί στο παρελθόν έχουν επιχειρήσει να γράψουν ανεπιτυχώς κατά τη γνώμη μου πάνω σε αυτό το θέμα. Γιατί το λέω αυτό άραγε? Μα πολύ απλά δεν είναι δυνατόν να "τσουβαλιάζουμε" τους πάντες πατώντας μια ταμπέλα λες και σφραγίζουμε αρνιά και αγελάδες. 

Ναι ο σκοπός και στόχος προσδιορίζει το κίνητρο της συμμετοχής ενός εκάστου. Άλλος αυτοδιαφημίζεται, άλλος θεωρεί ότι ενδεχομένως  θα προωθήσει καλύτερα  την επιχείρησή του, άλλος γιατί αγαπάει τα μετάλλια, άλλος γιατί έρχεται από περιέργεια, άλλος γιατί αγαπάει αυτήν την δραστηριότητα ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος, άλλος γιατί θεωρεί ότι  πρέπει και εκεί να διοχετεύσει την ορμή του παιδιού του μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων,  άλλος γιατί θέλει απλά να κάνει την πλάκα του, άλλος...,άλλος...άλλος  κλπ. Υπάρχουν και αυτοί που είναι λίγο απ' όλα τα παραπάνω ενδεχομένως. Αυτό και μόνο αρκεί για να αποδείξει πόσο λάθος είναι η μονοσήμαντη κατηγοριοποίηση. Αλήθεια μπορεί να  μας πει κάποιος μια ανθρώπινη ψυχαγωγική συλλογική αγωνιστική δραστηριότητα, στην οποία ΔΕΝ ισχύουν τα παραπάνω? 

Υπάρχει κάτι άραγε κάτι κοινό μέσα σε αυτήν τη διαφορετικότητα κινήτρων και συμπεριφορών? 

Είναι ψαράδες της διπλανής μας πόρτας και όχι τίποτα εξωγήινα ανθρωπόμορφα όντα. Είναι ψαράδες και ψαρεύουν όπως όλοι μας. Η αγωνιστική αλιεία είναι μια παρένθετη δραστηριότητα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι ψαράδες, που αναζητούν πρωτίστως τις πιο ήσυχες παραλίες και βραχοτόπια για ψάρεμα και επιλέγουν συνειδητά να ασχολούνται και με την αγωνιστική πλευρά 10 φορές το χρόνο. Κυρίως είναι οι πρώτοι, που υπερασπίζουν το απλό χαλαρωτικό ψάρεμα, γιατί γι΄αυτό υπάρχουν πρώτα. ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να ακούσετε κάποιον εξ αυτών να σας πει ότι "για μας υπάρχει μόνο η αγωνιστική αλιεία και τίποτα άλλο πέραν αυτής"!


Οι ενάντιοι...

Υπάρχουν φυσικά και οι ενάντιοι σε τέτοιου είδους δραστηριότητες. Οι απόψεις τους διίστανται και αυτό συμβαίνει επίσης φυσιολογικά, αφού ο καθένας έχει και αυτός τα δικά του κίνητρα.

Καταρχάς υπάρχουν οι παραδοσιακά φυσιολάτρες, χορτοφάγοι, φιλόζωοι, των οποίων οι απόψεις είναι σταθερές και εστιάζουν κυρίως στην αναίτια θανάτωση και κακομεταχείριση ψαριών, από τη στιγμή μάλιστα που αυτά δεν αλιεύονται για βιοποριστικούς λόγους. Η εν λόγω ομάδα αντιτίθεται έναντι πάσης μορφής θανάτωσης ζώων και δεν επικεντρώνει αποκλειστικά στην αλιεία. Η άποψή τους έχει ειδικό ιδεαλιστικό υπόβαθρο και κατά τη γνώμη μου αποτελεί την πιο αυθεντική ομάδα από τους διαφωνούντες, αν όχι τη μοναδική. Πάντως το σίγουρο είναι ότι τα προερχόμενα από τους αγώνες αλιεύματα ή επιστρέφονται στη θάλασσα ή δίδονται προς κατανάλωση  σε ευαγή ιδρύματα κατόπιν συνεννόησης.

Υπάρχουν οι και καλά  "ενάντιοι" , που είναι και οι περισσότεροι δυστυχώς...

Ενάντιοι στους αγώνες των μεν, υπέρμαχοι στους αγώνες των δε...!Αυτό σηκώνει μεγάλη κουβέντα και δεν έχω όρεξη. Οι λόγοι προσωπικά δε με αφορούν. Απλώς εδώ καταγράφεται ως τάση. 

Ενάντιοι στους αγώνες, άνθρωποι που καταφέρονται εναντίον της αρμόδιας ελληνικής ομοσπονδίας παράκτιας αγωνιστικής αλιείας περί κακοποίησης των ψαριών, ενώ την ίδια στιγμή "αδυνατούν" να καυτηριάσουν  αλλά ούτε καν αναφέρουν παρόμοιες παράλληλες δραστηριότητες άλλων ιδιωτικών φορέων...! Κάνουν μαθήματα περί σεβασμού των ψαριών κλπ. Το δε αστείο είναι πως και οι ίδιοι ψαρεύουν. Φίλοι από τη στιγμή που ρίχνετε και σεις αγκίστρια στη θάλασσα κακοποιείτε και σεις τα ψάρια με τον τρόπο σας. Γιατί πολύ απλά, όταν καρφώνεις ένα ψάρι στα χείλη ή χειρότερα στον οισοφάγο του, κάνεις κάτι ενάντια στη φύση και στη θέλησή του ανεξάρτητα, απελευθέρωσης η μη...Επομένως κακοποιείς και εσύ...!Αυτή η ομάδα είναι οι "γιαλαντζί" οικολογούντες ψαράδες...!

Οι ενάντιοι στους αγώνες, χλευάζοντας γενικά και ειδικά, ενώ την ίδια στιγμή δηλώνουν κατ΄ιδίαν σε συζητήσεις την πιθανότητα συμμετοχής τους στο απώτερο μέλλον, εάν και εφόσον αλλάξουν κάποια πράγματα...!Φυσικά στο μεταξύ συνεχίζουν να χλευάζουν σατυρικά πάντα...! Γιατί σε αυτόν τον χώρο, όταν θες να μιλήσεις σοβαρά επιβάλλεται να το κάνεις Αριστοφανικά .



Υπάρχουν και εκείνοι, που αρνούνται πεισματικά κάθε περίπτωση συμμετοχής τους για λόγους καθαρά εγωιστικούς. Για την ακρίβεια δεν είναι τόσο ενάντια στους αγώνες, απλά θεωρούν το επίπεδο "λίγο" για τα δικά τους προσόντα. Ναι υπάρχει και αυτή η ομάδα με πολύ σημαντικό μερίδιο οπαδών μάλιστα. Γι΄αυτούς δεν είναι δυνατόν ο ψαράς των μεγάλων προσωπικών επιτυχιών με τις αμέτρητες φωτογραφίες ψαριών να συναγωνίζεται και εν πολλοίς να ηττάται  από γυναικόπαιδα και "τυχαίους" άπειρους ψαράδες. Αγαπητέ φίλε, που σκέφτεσαι έτσι μάλλον δεν έχεις καταλάβει τι είναι το αγωνιστικό ψάρεμα και ποιες οι διαφορές του από το δικό σου ή να το πω καλύτερα το δικό μας το προσωπικό ψάρεμα. Αν είσαι καλός ψαράς στην ιδιωτική σου ζωή τότε δεν έχεις να αποδείξεις σε κανέναν τίποτα. Εάν η πείρα μας και η αξία μας κρινόταν αποκλειστικά από τους αγώνες, ζήτω που καήκαμε...! Η καζούρα πάντως και τα σχετικά πειράγματα είναι μέσα στο πρόγραμμα, αλλά με τον καιρό αυτό συνηθίζεται, ιδίως όταν γίνεται καλοπροαίρετα. Χαχαχαχαχαχαχα!



Τι είναι το ατομικό-προσωπικό ψάρεμα? 

Είναι όπως οτιδήποτε γεμίζει την ψυχή του ανθρώπου με όμορφες στιγμές ηρεμίας και γαλήνης. Που χαρίζει γέλιο, πείραγμα, παρέα. Που δεν ταυτίζεται υποχρεωτικά και κατ' ανάγκη με κάποιο θετικό ψαρευτικό αποτέλεσμα.  

Τι είναι το αγωνιστικό ψάρεμα?

Είναι η παιδική πλευρά του ψαρέματος. Είναι ένα παιχνίδι στην ουσία με το χρόνο, τις συνθήκες και τους ευρισκόμενους δεξιά και αριστερά μας. 



Η μια οπτική δεν αναιρεί υποχρεωτικά την άλλη και καμιά εκ των δύο δεν αποτελεί μονόδρομο που χαρακτηρίζει το χαρακτήρα ενός ανθρώπου θετικά ή αρνητικά. Και να είσαστε σίγουροι ότι και οι δύο μορφές αποτελούν με τον τρόπο τους φυγή από την καθημερινότητα, γι΄αυτό ας σταματήσει επί τέλους η πλειοδοσία.